وَإِنْ أَدْرِي لَعَلَّهُ فِتْنَةٌ لَكُمْ وَمَتَاعٌ إِلَى حِينٍ
﴿۱۱۱﴾
و نمى دانم شايد آن براى شما آزمايشى و تا چند گاهى [وسيله] برخوردارى باشد (۱۱۱)
قَالَ رَبِّ احْكُمْ بِالْحَقِّ وَرَبُّنَا الرَّحْمَنُ الْمُسْتَعَانُ عَلَى مَا تَصِفُونَ
﴿۱۱۲﴾
گفت پروردگارا [خودت] به حق داورى كن و به رغم آنچه وصف مى كنيد پروردگار ما همان بخشايشگر دستگير است (۱۱۲)
|
||