به وسيله او پشتم را محكم كن. (۳۱)

و او را در كار من شريك گردان. (۳۲)

تا تو را بسيار تسبيح گوئيم. (۳۳)

و تو را بسيار ياد كنيم. (۳۴)

چرا كه تو هميشه از حال ما آگاه بودهاي. (۳۵)

فرمود آنچه را خواستهاي به تو داده شد، اي موسي! (۳۶)

و ما بار ديگر نيز تو را مشمول نعمت خود ساختيم. (۳۷)

آن زمان كه به مادرت آنچه را لازم بود الهام كرديم. (۳۸)

كه او را در صندوقي بيفكن، و آن صندوق را به دريا بينداز، تا دريا آنرا به ساحل بيفكند، و دشمن من و دشمن او آنرا بگيرد و من محبتي از خودم بر تو افكندم، تا در برابر ديدگان (علم) من پرورش يابي. (۳۹)

در آن هنگام كه خواهرت (در نزديكي كاخ فرعون) راه ميرفت و ميگفت آيا خانوادهاي را به شما نشان دهم كه اين نوزاد را كفالت مي‏كند (و دايه خوبي براي اوست) و به دنبال آن ما تو را به مادرت بازگردانديم تا چشمش به تو روشن شود، و غمگين نگردد، و تو كسي (از فرعونيان) را كشتي اما ما تو را از اندوه نجات داديم، پس از آن سالياني در ميان مردم مدين توقف نمودي و تو را بارها آزموديم سپس در زمان مقدر (براي فرمان رسالت) به اينجا آمدي. (۴۰)