بگو چه كسى شما را از آسمان و زمين روزى مى‏دهد، يا كيست كه بر گوشها و چشمها حاكم است؟ و كيست كه زنده را از مرده و مرده را از زنده بر مى‏آورد، و كيست كه كار [جهان‏] را تدبير مى‏كند، زودا كه خواهند گفت خدا، بگو پس چرا پروا نمى‏كنيد؟ (۳۱)

اين چنين است خداوند كه پروردگار راستين شماست، و پس از حق غير از گمراهى چيست، پس چگونه به بيراهه مى‏رويد (۳۲)

بدين‏سان سخن [حكم‏] پروردگارت بر نافرمانان تحقق يافت كه ايمان نمى‏آورند (۳۳)

بگو آيا از شريكانى كه قائل شده‏ايد كسى هست كه آفرينش را آغاز كند و سپس باز گرداند؟ بگو [فقط] خداوند است كه آفرينش را آغاز مى‏كند و سپس باز مى‏گرداند، پس چگونه به بيراهه مى‏رويد؟ (۳۴)

بگو آيا از شريكانى كه قائل شده‏ايد كيست كه به راه حق هدايت كند؟ بگو خداوند است كه به راه حق هدايت مى‏كند، آيا كسى كه به راه حق هدايت مى‏كند، سزاوارتر است كه از او پيروى شود يا كسى كه راه نمى‏برد مگر آنكه راه برده شود، شما را چه مى‏شود، چگونه داورى مى‏كنيد؟ (۳۵)

و بيشترينه‏شان جز از گمان پيروى نمى‏كنند و گمان حق را به بار نمى‏آورد، بى‏گمان خداوند به آنچه مى‏كنند داناست‏ (۳۶)

و نشايد كه اين قرآن بر ساخته و از سوى كسى غير از خداوند باشد، بلكه همخوان با چيزى است كه پيشاپيش آن است و روشنگر آن كتاب است، كه در آن ترديدى نيست، [و] از پروردگار جهانيان است‏ (۳۷)

يا مى‏گويند كه [پيامبر] آن را برساخته است، بگو اگر راست مى‏گوييد سوره‏اى همانند آن بياوريد و هركس را كه مى‏توانيد، در برابر خداوند [به كمك‏] بخوانيد (۳۸)

حق اين است كه چيزى را كه به شناخت آن احاطه نيافته‏اند و سرانجام آن هنوز بر آنان آشكار نشده است، دروغ مى‏انگارند، بدين‏سان كسانى كه پيش از اينان بودند نيز دروغ انگار بودند بنگر كه سرانجام ستمكاران چگونه است‏ (۳۹)

و از ايشان كسى هست كه به آن ايمان دارد و كسى هست كه به آن ايمان ندارد و پروردگارت به اهل فساد [از همه‏] آگاه‏تر است‏ (۴۰)