بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
عَمَّ يَتَسَاءَلُونَ
﴿۱﴾
آنها از چه چيز از يكديگر سؤ ال ميكنند؟! (۱)
عَنِ النَّبَإِ الْعَظِيمِ
﴿۲﴾
از خبر بزرگ و پر اهميت (رستاخيز). (۲)
الَّذِي هُمْ فِيهِ مُخْتَلِفُونَ
﴿۳﴾
همان خبري كه پيوسته در آن اختلاف دارند. (۳)
كَلَّا سَيَعْلَمُونَ
﴿۴﴾
چنين نيست كه آنها فكر ميكنند، و به زودي ميفهمند. (۴)
ثُمَّ كَلَّا سَيَعْلَمُونَ
﴿۵﴾
باز هم چنين نيست كه آنها ميپندارند، و به زودي ميفهمند. (۵)
أَلَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ مِهَادًا
﴿۶﴾
آيا ما زمين را محل آرامش (شما) قرار نداديم ؟ (۶)
وَالْجِبَالَ أَوْتَادًا
﴿۷﴾
و كوهها را ميخهاي زمين ؟ (۷)
وَخَلَقْنَاكُمْ أَزْوَاجًا
﴿۸﴾
و شما را به صورت زوجها آفريديم. (۸)
وَجَعَلْنَا نَوْمَكُمْ سُبَاتًا
﴿۹﴾
و خواب شما را مايه آرامشتان قرار داديم. (۹)
وَجَعَلْنَا اللَّيْلَ لِبَاسًا
﴿۱۰﴾
و شب را پوششي (براي شما). (۱۰)
وَجَعَلْنَا النَّهَارَ مَعَاشًا
﴿۱۱﴾
و روز را وسيله اي براي زندگي و معاش. (۱۱)
وَبَنَيْنَا فَوْقَكُمْ سَبْعًا شِدَادًا
﴿۱۲﴾
و بر فراز شما هفت (آسمان) محكم بنا كرديم. (۱۲)
وَجَعَلْنَا سِرَاجًا وَهَّاجًا
﴿۱۳﴾
و چراغي روشن و حرارت بخش آفريديم. (۱۳)
وَأَنْزَلْنَا مِنَ الْمُعْصِرَاتِ مَاءً ثَجَّاجًا
﴿۱۴﴾
و از ابرهاي باران زا آبي فراوان نازل كرديم. (۱۴)
لِنُخْرِجَ بِهِ حَبًّا وَنَبَاتًا
﴿۱۵﴾
تا به وسيله آن دانه و گياه بسيار برويانيم. (۱۵)
وَجَنَّاتٍ أَلْفَافًا
﴿۱۶﴾
و باغهايي پر درخت. (۱۶)
إِنَّ يَوْمَ الْفَصْلِ كَانَ مِيقَاتًا
﴿۱۷﴾
روز جدايي ميعاد همگان است. (۱۷)
يَوْمَ يُنْفَخُ فِي الصُّورِ فَتَأْتُونَ أَفْوَاجًا
﴿۱۸﴾
روزي كه در «صور» دميده ميشود، و شما فوج فوج وارد محشر ميشويد. (۱۸)
وَفُتِحَتِ السَّمَاءُ فَكَانَتْ أَبْوَابًا
﴿۱۹﴾
و آسمان گشوده ميشود، و به صورت درهاي متعددي در ميآيد (۱۹)
وَسُيِّرَتِ الْجِبَالُ فَكَانَتْ سَرَابًا
﴿۲۰﴾
و كوهها به حركت در ميآيد و به صورت سرابي ميشود! (۲۰)
إِنَّ جَهَنَّمَ كَانَتْ مِرْصَادًا
﴿۲۱﴾
جهنم كمين گاهي است بزرگ! (۲۱)
لِلطَّاغِينَ مَآبًا
﴿۲۲﴾
و محل بازگشتي براي طغيانگران! (۲۲)
لَابِثِينَ فِيهَا أَحْقَابًا
﴿۲۳﴾
مدتهاي طولاني در آن ميمانند. (۲۳)
لَا يَذُوقُونَ فِيهَا بَرْدًا وَلَا شَرَابًا
﴿۲۴﴾
در آنجا نه چيز خنكي ميچشند، و نه نوشيدني گوارايي. (۲۴)
إِلَّا حَمِيمًا وَغَسَّاقًا
﴿۲۵﴾
جز آبي سوزان و مايعي از چرك و خون! (۲۵)
جَزَاءً وِفَاقًا
﴿۲۶﴾
اين مجازاتي است موافق و مناسب (اعمال آنها). (۲۶)
إِنَّهُمْ كَانُوا لَا يَرْجُونَ حِسَابًا
﴿۲۷﴾
چرا كه اميدي به حساب نداشتند. (۲۷)
وَكَذَّبُوا بِآيَاتِنَا كِذَّابًا
﴿۲۸﴾
و آيات ما را به كلي تكذيب كردند. (۲۸)
وَكُلَّ شَيْءٍ أَحْصَيْنَاهُ كِتَابًا
﴿۲۹﴾
و ما همه چيز را احصا و ثبت كرده ايم. (۲۹)
فَذُوقُوا فَلَنْ نَزِيدَكُمْ إِلَّا عَذَابًا
﴿۳۰﴾
پس بچشيد كه چيزي جز عذاب بر شما نميافزاييم. (۳۰)
إِنَّ لِلْمُتَّقِينَ مَفَازًا
﴿۳۱﴾
براي پرهيزگاران مسلما پيروزي بزرگي است. (۳۱)
حَدَائِقَ وَأَعْنَابًا
﴿۳۲﴾
باغهايي سرسبز، و انواعي از انگورها. (۳۲)
وَكَوَاعِبَ أَتْرَابًا
﴿۳۳﴾
و حورياني بسيار جوان و هم سن و سال. (۳۳)
وَكَأْسًا دِهَاقًا
﴿۳۴﴾
و جامهايي لبريز و پياپي (از شراب طهور) (۳۴)
لَا يَسْمَعُونَ فِيهَا لَغْوًا وَلَا كِذَّابًا
﴿۳۵﴾
در آنجا نه سخن لغو و بيهوده اي ميشنوند و نه دروغي. (۳۵)
جَزَاءً مِنْ رَبِّكَ عَطَاءً حِسَابًا
﴿۳۶﴾
اين جزايي است از سوي پروردگارت و عطيه اي است كافي. (۳۶)
رَبِّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا الرَّحْمَنِ لَا يَمْلِكُونَ مِنْهُ خِطَابًا
﴿۳۷﴾
همان پروردگار آسمانها و زمين و آنچه در ميان آن دو است، پروردگار رحمان، و هيچ كس حق ندارد بياجازه او سخني بگويد (يا شفاعتي كند). (۳۷)
يَوْمَ يَقُومُ الرُّوحُ وَالْمَلَائِكَةُ صَفًّا لَا يَتَكَلَّمُونَ إِلَّا مَنْ أَذِنَ لَهُ الرَّحْمَنُ وَقَالَ صَوَابًا
﴿۳۸﴾
اينها در آن روز واقع ميشود كه «روح» و «ملائكه» در يك صف قيام ميكنند، و هيچيك جز به اذن خداوند رحمان سخن نميگويند: و آنگاه كه ميگويند صواب ميگويند. (۳۸)
ذَلِكَ الْيَوْمُ الْحَقُّ فَمَنْ شَاءَ اتَّخَذَ إِلَى رَبِّهِ مَآبًا
﴿۳۹﴾
آن روز حق است، هر كس بخواهد راهي به سوي پروردگارش بر ميگزيند. (۳۹)
إِنَّا أَنْذَرْنَاكُمْ عَذَابًا قَرِيبًا يَوْمَ يَنْظُرُ الْمَرْءُ مَا قَدَّمَتْ يَدَاهُ وَيَقُولُ الْكَافِرُ يَا لَيْتَنِي كُنْتُ تُرَابًا
﴿۴۰﴾
و ما شما را از عذاب نزديكي بيم ميدهيم، اين عذاب در روزي خواهد بود كه انسان آنچه را از قبل با دستهاي خود فرستاده ميبيند، و كافر ميگويد: «اي كاش خاك بودم!» (۴۰)
|
||