إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ
﴿۱۵﴾
پرهيزگاران در باغها و چشمه سارانند (۱۵)
آخِذِينَ مَا آتَاهُمْ رَبُّهُمْ إِنَّهُمْ كَانُوا قَبْلَ ذَلِكَ مُحْسِنِينَ
﴿۱۶﴾
آنچه را پروردگارشان عطا فرموده مى گيرند زيرا كه آنها پيش از اين نيكوكار بودند (۱۶)
كَانُوا قَلِيلًا مِنَ اللَّيْلِ مَا يَهْجَعُونَ
﴿۱۷﴾
و از شب اندكى را مىغنودند (۱۷)
وَبِالْأَسْحَارِ هُمْ يَسْتَغْفِرُونَ
﴿۱۸﴾
و در سحرگاهان [از خدا] طلب آمرزش میکردند (۱۸)
وَفِي أَمْوَالِهِمْ حَقٌّ لِلسَّائِلِ وَالْمَحْرُومِ
﴿۱۹﴾
و در اموالشان براى سائل و محروم حقى [معين] بود (۱۹)
وَفِي الْأَرْضِ آيَاتٌ لِلْمُوقِنِينَ
﴿۲۰﴾
و روى زمين براى اهل يقين نشانه هايى [متقاعدكننده] است (۲۰)
وَفِي أَنْفُسِكُمْ أَفَلَا تُبْصِرُونَ
﴿۲۱﴾
و در خود شما پس مگر نمى بينيد (۲۱)
وَفِي السَّمَاءِ رِزْقُكُمْ وَمَا تُوعَدُونَ
﴿۲۲﴾
و روزى شما و آنچه وعده داده شده ايد در آسمان است (۲۲)
فَوَرَبِّ السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ إِنَّهُ لَحَقٌّ مِثْلَ مَا أَنَّكُمْ تَنْطِقُونَ
﴿۲۳﴾
پس سوگند به پروردگار آسمان و زمين كه واقعا او حق است همان گونه كه خود شما سخن مى گوييد (۲۳)
هَلْ أَتَاكَ حَدِيثُ ضَيْفِ إِبْرَاهِيمَ الْمُكْرَمِينَ
﴿۲۴﴾
آيا خبر مهمانان ارجمند ابراهيم به تو رسيد (۲۴)
|
||