ParsQuran
سوره ۹۶: العلق - جزء ۳۰ - ترجمه فولادوند

كَلَّا إِنَّ الْإِنْسَانَ لَيَطْغَى ﴿۶﴾
حقا كه انسان سركشى مى ‏كند (۶)
أَنْ رَآهُ اسْتَغْنَى ﴿۷﴾
همين كه خود را بى ‏نياز پندارد (۷)
إِنَّ إِلَى رَبِّكَ الرُّجْعَى ﴿۸﴾
در حقيقت بازگشت به سوى پروردگار توست (۸)
أَرَأَيْتَ الَّذِي يَنْهَى ﴿۹﴾
آيا ديدى آن كس را كه باز مى‏ داشت (۹)
عَبْدًا إِذَا صَلَّى ﴿۱۰﴾
بنده‏ اى را آنگاه كه نماز مى‏ گزارد (۱۰)
أَرَأَيْتَ إِنْ كَانَ عَلَى الْهُدَى ﴿۱۱﴾
چه پندارى اگر او بر هدايت باشد (۱۱)
أَوْ أَمَرَ بِالتَّقْوَى ﴿۱۲﴾
يا به پرهيزگارى وادارد [براى او بهتر نيست] (۱۲)
أَرَأَيْتَ إِنْ كَذَّبَ وَتَوَلَّى ﴿۱۳﴾
[و باز] آيا چه پندارى [كه] اگر او به تكذيب پردازد و روى برگرداند [چه كيفرى در پيش دارد] (۱۳)
أَلَمْ يَعْلَمْ بِأَنَّ اللَّهَ يَرَى ﴿۱۴﴾
مگر ندانسته كه خدا مى ‏بيند (۱۴)
كَلَّا لَئِنْ لَمْ يَنْتَهِ لَنَسْفَعًا بِالنَّاصِيَةِ ﴿۱۵﴾
زنهار اگر باز نايستد موى پيشانى [او] را سخت بگيريم (۱۵)