كَلَّا إِنَّ الْإِنْسَانَ لَيَطْغَى
﴿۶﴾
حقا كه انسان سركشى مى كند (۶)
أَنْ رَآهُ اسْتَغْنَى
﴿۷﴾
همين كه خود را بى نياز پندارد (۷)
إِنَّ إِلَى رَبِّكَ الرُّجْعَى
﴿۸﴾
در حقيقت بازگشت به سوى پروردگار توست (۸)
أَرَأَيْتَ الَّذِي يَنْهَى
﴿۹﴾
آيا ديدى آن كس را كه باز مى داشت (۹)
عَبْدًا إِذَا صَلَّى
﴿۱۰﴾
بنده اى را آنگاه كه نماز مى گزارد (۱۰)
أَرَأَيْتَ إِنْ كَانَ عَلَى الْهُدَى
﴿۱۱﴾
چه پندارى اگر او بر هدايت باشد (۱۱)
أَوْ أَمَرَ بِالتَّقْوَى
﴿۱۲﴾
يا به پرهيزگارى وادارد [براى او بهتر نيست] (۱۲)
أَرَأَيْتَ إِنْ كَذَّبَ وَتَوَلَّى
﴿۱۳﴾
[و باز] آيا چه پندارى [كه] اگر او به تكذيب پردازد و روى برگرداند [چه كيفرى در پيش دارد] (۱۳)
أَلَمْ يَعْلَمْ بِأَنَّ اللَّهَ يَرَى
﴿۱۴﴾
مگر ندانسته كه خدا مى بيند (۱۴)
كَلَّا لَئِنْ لَمْ يَنْتَهِ لَنَسْفَعًا بِالنَّاصِيَةِ
﴿۱۵﴾
زنهار اگر باز نايستد موى پيشانى [او] را سخت بگيريم (۱۵)
|
||