هر كه كفر ورزد كفرش به زيان اوست و كسانى كه كار شايسته كنند [فرجام نيك را] به سود خودشان آماده مى كنند (۴۴)

تا [خدا] كسانى را كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كرده‏ اند به فضل خويش پاداش دهد كه او كافران را دوست نمى دارد (۴۵)

و از نشانه‏ هاى او اين است كه بادهاى بشارت‏ آور را مى‏ فرستد تا بخشى از رحمتش را به شما بچشاند و تا كشتى به فرمانش روان گردد و تا از فضل او [روزى] بجوييد و اميد كه سپاسگزارى كنيد (۴۶)

و در حقيقت پيش از تو فرستادگانى به سوى قومشان گسيل داشتيم پس دلايل آشكار برايشان آوردند و از كسانى كه مرتكب جرم شدند انتقام گرفتيم و يارى‏ كردن مؤمنان بر ما فرض است (۴۷)

خدا همان كسى است كه بادها را مى‏ فرستد و ابرى برمى‏ انگيزد و آن را در آسمان هر گونه بخواهد مى‏ گستراند و انبوهش مى‏ گرداند پس مى ‏بينى باران از لابلاى آن بيرون مى ‏آيد و چون آن را به هر كس از بندگانش كه بخواهد رسانيد بناگاه آنان شادمانى مى كنند (۴۸)

و قطعا پيش از آنكه بر ايشان فرو ريزد [آرى] پيش از آن سخت نوميد بودند (۴۹)

پس به آثار رحمت‏ خدا بنگر كه چگونه زمين را پس از مرگش زنده مى‏ گرداند در حقيقت هم اوست كه قطعا زنده‏ كننده مردگان است و اوست كه بر هر چيزى تواناست (۵۰)

و اگر بادى [آفت‏زا] بفرستيم و [كشت‏ خود را] زردشده ببينند قطعا پس از آن كفران مى كنند (۵۱)

و در حقيقت تو مردگان را شنوا نمى‏ گردانى و اين دعوت را به كران آنگاه كه به ادبار پشت مى‏ گردانند نمى‏ توانى بشنوانى (۵۲)

و تو كوران را از گمراهي‏شان به راه نمى ‏آورى تو تنها كسانى را مى ‏شنوانى كه به آيات ما ايمان مى ‏آورند و خود تسليمند (۵۳)