ParsQuran
سوره ۹۶: العلق - جزء ۳۰ - ترجمه انصاریان

الَّذِي عَلَّمَ بِالْقَلَمِ ﴿۴﴾
همان که به وسیله قلم آموخت، (۴)
عَلَّمَ الْإِنْسَانَ مَا لَمْ يَعْلَمْ ﴿۵﴾
[و] به انسان آنچه را نمی دانست تعلیم داد. (۵)
كَلَّا إِنَّ الْإِنْسَانَ لَيَطْغَى ﴿۶﴾
این چنین نیست [که انسان سپاس گزار باشد] مسلماً انسان سرکشی می کند. (۶)
أَنْ رَآهُ اسْتَغْنَى ﴿۷﴾
برای اینکه خود را بی نیاز می پندارد. (۷)
إِنَّ إِلَى رَبِّكَ الرُّجْعَى ﴿۸﴾
بی تردید بازگشت به سوی پروردگار توست. (۸)
أَرَأَيْتَ الَّذِي يَنْهَى ﴿۹﴾
مرا خبر ده، آیا آن کسی که باز می دارد، (۹)
عَبْدًا إِذَا صَلَّى ﴿۱۰﴾
بنده ای را هنگامی که نماز می خواند؟ (۱۰)
أَرَأَيْتَ إِنْ كَانَ عَلَى الْهُدَى ﴿۱۱﴾
مرا خبر ده، اگر این بنده نمازگزار بر راه راست باشد (۱۱)
أَوْ أَمَرَ بِالتَّقْوَى ﴿۱۲﴾
یا [دیگران را] به پرهیزکاری وادارد؟ [آیا آن بازدارنده سزاوار کیفر سخت نیست؟] (۱۲)
أَرَأَيْتَ إِنْ كَذَّبَ وَتَوَلَّى ﴿۱۳﴾
مرا خبر ده، اگر این بازدارنده [دین را] تکذیب کند و [از فرمان حق] روی برگرداند [مستحق مجازات سخت نیست؟!] (۱۳)