نَاصِيَةٍ كَاذِبَةٍ خَاطِئَةٍ
﴿۱۶﴾
[همان] موى پيشانى دروغزن گناهپيشه را (۱۶)
فَلْيَدْعُ نَادِيَهُ
﴿۱۷﴾
[بگو] تا گروه خود را بخواند (۱۷)
سَنَدْعُ الزَّبَانِيَةَ
﴿۱۸﴾
بزودى آتشبانان را فرا خوانيم (۱۸)
كَلَّا لَا تُطِعْهُ وَاسْجُدْ وَاقْتَرِبْ
﴿۱۹﴾
زنهار فرمانش مبر و سجده كن و خود را [به خدا] نزديك گردان (۱۹)
|
||