بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّكَ الَّذِي خَلَقَ
﴿۱﴾
(ای رسول گرامی برخیز و قرآن را) به نام پروردرگارت که خدای آفریننده عالم است (بر خلق) قرائت کن. (۱)
خَلَقَ الْإِنْسَانَ مِنْ عَلَقٍ
﴿۲﴾
آن خدایی که آدمی را از خون بسته (که تحول نطفه است) بیافرید. (۲)
اقْرَأْ وَرَبُّكَ الْأَكْرَمُ
﴿۳﴾
بخوان و (بدان که) پروردگار تو کریمترین کریمان عالم است. (۳)
الَّذِي عَلَّمَ بِالْقَلَمِ
﴿۴﴾
آن خدایی که بشر را علم نوشتن به قلم آموخت. (۴)
عَلَّمَ الْإِنْسَانَ مَا لَمْ يَعْلَمْ
﴿۵﴾
به آدمی آنچه را که نمیدانست تعلیم داد. (۵)
كَلَّا إِنَّ الْإِنْسَانَ لَيَطْغَى
﴿۶﴾
راستی که انسان سرکش و مغرور میشود. (۶)
أَنْ رَآهُ اسْتَغْنَى
﴿۷﴾
چون که خود را در غنا و دارایی ببیند. (۷)
إِنَّ إِلَى رَبِّكَ الرُّجْعَى
﴿۸﴾
محققا (پس از مرگ) باز گشت به سوی پروردگار تو خواهد بود. (۸)
أَرَأَيْتَ الَّذِي يَنْهَى
﴿۹﴾
دیدی آن کس را که منع (و تمسخر) میکرد؟ (۹)
عَبْدًا إِذَا صَلَّى
﴿۱۰﴾
آن بنده خدای را که به نماز مشغول شد؟ (مراد ابو جهل است که بر نماز، پیغمبر و اصحابش را به مسخرگی میآزرد). (۱۰)
|
||