ParsQuran
سوره ۹۶: العلق - جزء ۳۰ - ترجمه خرمشاهی

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّكَ الَّذِي خَلَقَ ﴿۱﴾
بخوان به نام پروردگارت كه آفريده است‏ (۱)
خَلَقَ الْإِنْسَانَ مِنْ عَلَقٍ ﴿۲﴾
كه انسان را از [نطفه و سپس‏] خون بسته آفريده است‏ (۲)
اقْرَأْ وَرَبُّكَ الْأَكْرَمُ ﴿۳﴾
بخوان و پروردگار تو بس گرامى است‏ (۳)
الَّذِي عَلَّمَ بِالْقَلَمِ ﴿۴﴾
همان كه با قلم [و كتابت انسان را] آموزش داد (۴)
عَلَّمَ الْإِنْسَانَ مَا لَمْ يَعْلَمْ ﴿۵﴾
به انسان چيزى را كه نمى‏دانست، آموخت‏ (۵)
كَلَّا إِنَّ الْإِنْسَانَ لَيَطْغَى ﴿۶﴾
چنين نيست، بى‏گمان انسان سر به طغيان برآورد (۶)
أَنْ رَآهُ اسْتَغْنَى ﴿۷﴾
از اين كه خود را بى‏نياز [و توانگر] بيند (۷)
إِنَّ إِلَى رَبِّكَ الرُّجْعَى ﴿۸﴾
همانا بازگشت به سوى پروردگار توست‏ (۸)
أَرَأَيْتَ الَّذِي يَنْهَى ﴿۹﴾
آيا نگريسته‏اى كسى را كه باز مى‏دارد (۹)
عَبْدًا إِذَا صَلَّى ﴿۱۰﴾
بنده‏اى را كه به نماز برخيزد (۱۰)
أَرَأَيْتَ إِنْ كَانَ عَلَى الْهُدَى ﴿۱۱﴾
آيا انديشيده‏اى كه اگر [پيامبر و پيرو او] بر طريق هدايت باشد (۱۱)
أَوْ أَمَرَ بِالتَّقْوَى ﴿۱۲﴾
يا امر به پرهيزگارى كند [بر حق است‏] (۱۲)
أَرَأَيْتَ إِنْ كَذَّبَ وَتَوَلَّى ﴿۱۳﴾
آيا انديشيده‏اى كه اگر انكار پيشه كند و روى برتابد [فقط خود را نابود سازد] (۱۳)
أَلَمْ يَعْلَمْ بِأَنَّ اللَّهَ يَرَى ﴿۱۴﴾
آيا نمى‏داند كه همانا خداوند [همه چيز را] مى‏بيند؟ (۱۴)
كَلَّا لَئِنْ لَمْ يَنْتَهِ لَنَسْفَعًا بِالنَّاصِيَةِ ﴿۱۵﴾
حاشا، اگر از آن كار دست بر ندارد، موى پيشانى او را به سختى بگيريم‏ (۱۵)
نَاصِيَةٍ كَاذِبَةٍ خَاطِئَةٍ ﴿۱۶﴾
موى پيشانى دروغ‏زن خطاپيشه را (۱۶)
فَلْيَدْعُ نَادِيَهُ ﴿۱۷﴾
پس [مذبوحانه‏] هم‏مجلسانش را [به كمك‏] بخواند (۱۷)
سَنَدْعُ الزَّبَانِيَةَ ﴿۱۸﴾
ما نيز آتشبانان دوزخ را فراخوانيم‏ (۱۸)
كَلَّا لَا تُطِعْهُ وَاسْجُدْ وَاقْتَرِبْ ﴿۱۹﴾
حاشا، از او پيروى مكن، و سجده بر و تقرب بجوى‏ (۱۹)