وَالنَّهَارِ إِذَا تَجَلَّى
﴿۲﴾
و قسم به روز هنگامی که روشن و فروزان گردد. (۲)
وَمَا خَلَقَ الذَّكَرَ وَالْأُنْثَى
﴿۳﴾
و قسم به مخلوقات عالم که خدا همه را جفت نر و ماده بیافرید. (۳)
إِنَّ سَعْيَكُمْ لَشَتَّى
﴿۴﴾
(قسم به این آیات الهی) که سعی و کوشش شما مردم بسیار مختلف است (برخی بر صلاح و برخی بر فساد میکوشید). (۴)
فَأَمَّا مَنْ أَعْطَى وَاتَّقَى
﴿۵﴾
اما هر کس عطا و احسان کرد و خدا ترس و پرهیزکار شد. (۵)
وَصَدَّقَ بِالْحُسْنَى
﴿۶﴾
و به نیکویی (یعنی به نعیم آخرت با هر خیر و سعادت که در قرآن بیان شده) تصدیق کرد. (۶)
فَسَنُيَسِّرُهُ لِلْيُسْرَى
﴿۷﴾
ما هم البته کار او را (در دو عالم) سهل و آسان میگردانیم. (۷)
وَأَمَّا مَنْ بَخِلَ وَاسْتَغْنَى
﴿۸﴾
اما هر کس بخل ورزید و خود را (از لطف خدا) بی نیاز دانست. (۸)
وَكَذَّبَ بِالْحُسْنَى
﴿۹﴾
و نیکویی را تکذیب کرد. (۹)
فَسَنُيَسِّرُهُ لِلْعُسْرَى
﴿۱۰﴾
پس به زودی کار او را (در دو عالم) دشوار میکنیم. (۱۰)
وَمَا يُغْنِي عَنْهُ مَالُهُ إِذَا تَرَدَّى
﴿۱۱﴾
و گاه عذاب و هلاکت داراییش وی را هیچ نجات نتواند داد. (۱۱)
|
||