ParsQuran
سوره ۹۲: الليل - جزء ۳۰ - ترجمه قمشه‌ای

وَالنَّهَارِ إِذَا تَجَلَّى ﴿۲﴾
و قسم به روز هنگامی که روشن و فروزان گردد. (۲)
وَمَا خَلَقَ الذَّكَرَ وَالْأُنْثَى ﴿۳﴾
و قسم به مخلوقات عالم که خدا همه را جفت نر و ماده بیافرید. (۳)
إِنَّ سَعْيَكُمْ لَشَتَّى ﴿۴﴾
(قسم به این آیات الهی) که سعی و کوشش شما مردم بسیار مختلف است (برخی بر صلاح و برخی بر فساد می‌کوشید). (۴)
فَأَمَّا مَنْ أَعْطَى وَاتَّقَى ﴿۵﴾
اما هر کس عطا و احسان کرد و خدا ترس و پرهیزکار شد. (۵)
وَصَدَّقَ بِالْحُسْنَى ﴿۶﴾
و به نیکویی (یعنی به نعیم آخرت با هر خیر و سعادت که در قرآن بیان شده) تصدیق کرد. (۶)
فَسَنُيَسِّرُهُ لِلْيُسْرَى ﴿۷﴾
ما هم البته کار او را (در دو عالم) سهل و آسان می‌گردانیم. (۷)
وَأَمَّا مَنْ بَخِلَ وَاسْتَغْنَى ﴿۸﴾
اما هر کس بخل ورزید و خود را (از لطف خدا) بی نیاز دانست. (۸)
وَكَذَّبَ بِالْحُسْنَى ﴿۹﴾
و نیکویی را تکذیب کرد. (۹)
فَسَنُيَسِّرُهُ لِلْعُسْرَى ﴿۱۰﴾
پس به زودی کار او را (در دو عالم) دشوار می‌کنیم. (۱۰)
وَمَا يُغْنِي عَنْهُ مَالُهُ إِذَا تَرَدَّى ﴿۱۱﴾
و گاه عذاب و هلاکت داراییش وی را هیچ نجات نتواند داد. (۱۱)