الَّذِي يُؤْتِي مَالَهُ يَتَزَكَّى
﴿۱۸﴾
همان كس كه مال خود را (در راه خدا) ميبخشد تا تزكيه نفس كند. (۱۸)
وَمَا لِأَحَدٍ عِنْدَهُ مِنْ نِعْمَةٍ تُجْزَى
﴿۱۹﴾
و هيچ كس را نزد او حق نعمتي نيست تا بخواهد (به وسيله اين انفاق) او را جزا دهد. (۱۹)
إِلَّا ابْتِغَاءَ وَجْهِ رَبِّهِ الْأَعْلَى
﴿۲۰﴾
بلكه تنها هدفش جلب رضاي پروردگار بزرگ او است. (۲۰)
وَلَسَوْفَ يَرْضَى
﴿۲۱﴾
و به زودي راضي و خشنود ميشود. (۲۱)
|
||