به نام خداوند رحمتگر مهربان

سوگند به شب هنگامی که فرو پوشد (۱)

و به روز هنگامی که آشکار شود (۲)

و به آنکه نر و ماده آفرید؛ (۳)

همانا تلاشتان گوناگون و پراکنده است؛ (۴)

اما کسی که [ثروتش را در راه خدا] انفاق کرد و پرهیزکاری پیشه ساخت (۵)

و وعده نیکوتر را [که وعده خدا نسبت به پاداش انفاق و پرهیزکاری است] باور کرد؛ (۶)

پس به زودی او را برای راه آسانی [که انجام همه اعمال نیک به توفیق خداست] آماده می کنیم (۷)

و اما کسی که [از انفاق ثروت] بخل ورزید و خود را بی نیاز نشان داد (۸)

و وعده نیکوتر را تکذیب کرد، (۹)

پس او را برای راه سخت و دشواری [که سلب هرگونه توفیق از اوست] آماده می کنیم، (۱۰)

و هنگامی که [به چاه هلاکت و گودال گور] سقوط کند ثروتش [چیزی از عذاب خدا] را از او دفع نمی کند. (۱۱)

بی تردید هدایت کردن بر عهده ماست. (۱۲)

و به یقین دنیا و آخرت در سیطره مالکیّت ماست. (۱۳)

پس شما را از آتشی که زبانه می کشد بیم می دهم. (۱۴)

[که] جز بدبخت ترین مردم در آن در نیایند. (۱۵)

همان که [دین را] تکذیب کرد و از آن روی گردانید. (۱۶)

و به زودی پرهیزکارترین [مردم] را از آن دور می دارند. (۱۷)

همان که مال خود را انفاق می کند تا [مال] رشد و نمو کند. (۱۸)

و هیچ کس را نزد خدا حق نعمتی نیست تا این مالی که انفاق کرده به عنوان پاداش آن نعمت به حساب او گذارد. (۱۹)

بلکه [انفاق کننده با تقوا مال خود را در راه خدا انفاق می کند] تا خشنودی پروردگار والایش را به دست آورد. (۲۰)

و [بی تردید] به زودی [در قیامت با دریافت لطف، رحمت حق و پاداش بی پایان او] خشنود خواهد شد. (۲۱)