ParsQuran
سوره ۹۲: الليل - جزء ۳۰ - ترجمه قمشه‌ای

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
وَاللَّيْلِ إِذَا يَغْشَى ﴿۱﴾
قسم به شب تار هنگامی که (جهان را در پرده سیاه) بپوشاند. (۱)
وَالنَّهَارِ إِذَا تَجَلَّى ﴿۲﴾
و قسم به روز هنگامی که روشن و فروزان گردد. (۲)
وَمَا خَلَقَ الذَّكَرَ وَالْأُنْثَى ﴿۳﴾
و قسم به مخلوقات عالم که خدا همه را جفت نر و ماده بیافرید. (۳)
إِنَّ سَعْيَكُمْ لَشَتَّى ﴿۴﴾
(قسم به این آیات الهی) که سعی و کوشش شما مردم بسیار مختلف است (برخی بر صلاح و برخی بر فساد می‌کوشید). (۴)
فَأَمَّا مَنْ أَعْطَى وَاتَّقَى ﴿۵﴾
اما هر کس عطا و احسان کرد و خدا ترس و پرهیزکار شد. (۵)
وَصَدَّقَ بِالْحُسْنَى ﴿۶﴾
و به نیکویی (یعنی به نعیم آخرت با هر خیر و سعادت که در قرآن بیان شده) تصدیق کرد. (۶)
فَسَنُيَسِّرُهُ لِلْيُسْرَى ﴿۷﴾
ما هم البته کار او را (در دو عالم) سهل و آسان می‌گردانیم. (۷)
وَأَمَّا مَنْ بَخِلَ وَاسْتَغْنَى ﴿۸﴾
اما هر کس بخل ورزید و خود را (از لطف خدا) بی نیاز دانست. (۸)
وَكَذَّبَ بِالْحُسْنَى ﴿۹﴾
و نیکویی را تکذیب کرد. (۹)
فَسَنُيَسِّرُهُ لِلْعُسْرَى ﴿۱۰﴾
پس به زودی کار او را (در دو عالم) دشوار می‌کنیم. (۱۰)
وَمَا يُغْنِي عَنْهُ مَالُهُ إِذَا تَرَدَّى ﴿۱۱﴾
و گاه عذاب و هلاکت داراییش وی را هیچ نجات نتواند داد. (۱۱)
إِنَّ عَلَيْنَا لَلْهُدَى ﴿۱۲﴾
و البته بر ماست که (خلق را) هدایت کنیم. (۱۲)
وَإِنَّ لَنَا لَلْآخِرَةَ وَالْأُولَى ﴿۱۳﴾
و ملک دنیا و آخرت از ماست (به هر که بخواهیم و صلاح دانیم می‌بخشیم). (۱۳)
فَأَنْذَرْتُكُمْ نَارًا تَلَظَّى ﴿۱۴﴾
من شما را از آتش شعله‌ور دوزخ ترسانیدم و آگاه ساختم. (۱۴)
لَا يَصْلَاهَا إِلَّا الْأَشْقَى ﴿۱۵﴾
که هیچ کس در آن آتش در نیفتد مگر شقی‌ترین خلق. (۱۵)
الَّذِي كَذَّبَ وَتَوَلَّى ﴿۱۶﴾
همان کس که (آیات و رسل حق را) تکذیب کرد و روی از آن بگردانید. (۱۶)
وَسَيُجَنَّبُهَا الْأَتْقَى ﴿۱۷﴾
و اهل تقوا را از آن آتش دور سازند. (۱۷)
الَّذِي يُؤْتِي مَالَهُ يَتَزَكَّى ﴿۱۸﴾
آن کس که مال خود را (به فقیران اسلام) به وجه زکات بدهد. (۱۸)
وَمَا لِأَحَدٍ عِنْدَهُ مِنْ نِعْمَةٍ تُجْزَى ﴿۱۹﴾
و حال آنکه هیچ کس بر وی حق نعمت ندارد تا به پاداش آن بدهد. (۱۹)
إِلَّا ابْتِغَاءَ وَجْهِ رَبِّهِ الْأَعْلَى ﴿۲۰﴾
(او احسان نکند) جز در طلب رضای خدای خود که برتر و بالاترین موجودات است. (۲۰)
وَلَسَوْفَ يَرْضَى ﴿۲۱﴾
و البته (در بهشت آخرت به آن نعمتهای ابدی) خشنود خواهد گردید. (۲۱)