In the name of Allah, Most Gracious, Most Merciful

سوگند به خورشيد و تابندگى‏ اش (1)

سوگند به ماه چون پى [خورشيد] رود (2)

سوگند به روز چون [زمين را] روشن گرداند (3)

سوگند به شب چو پرده بر آن پوشد (4)

سوگند به آسمان و آن كس كه آن را برافراشت (5)

سوگند به زمين و آن كس كه آن را گسترد (6)

سوگند به نفس و آن كس كه آن را درست كرد (7)

سپس پليدكارى و پرهيزگارى‏ اش را به آن الهام كرد (8)

كه هر كس آن را پاك گردانيد قطعا رستگار شد (9)

و هر كه آلوده‏ اش ساخت قطعا درباخت (10)

[قوم] ثمود به سبب طغيان خود به تكذيب پرداختند (11)

آنگاه كه شقى‏ ترينشان بر[پا] خاست (12)

پس فرستاده خدا به آنان گفت زنهار ماده‏ شتر خدا و [نوبت] آب‏خوردنش را [حرمت نهيد] (13)

و[لى] دروغزنش خواندند و آن [ماده‏ شتر] را پى كردند و پروردگارشان به [سزاى] گناهشان بر سرشان عذاب آورد و آنان را با خاك يكسان كرد (14)

و از پيامد كار خويش بيمى به خود راه نداد (15)