|
فَلَا اقْتَحَمَ الْعَقَبَةَ
﴿۱۱﴾
باز هم به عقبه (تکلیف) تن در نداد. (۱۱)
وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْعَقَبَةُ
﴿۱۲﴾
و چگونه توان دانست که آن عقبه (تکلیف و ایمان) چیست؟ (۱۲)
فَكُّ رَقَبَةٍ
﴿۱۳﴾
آن بنده (در راه خدا) آزاد کردن است. (۱۳)
أَوْ إِطْعَامٌ فِي يَوْمٍ ذِي مَسْغَبَةٍ
﴿۱۴﴾
و طعام دادن در روز قحطی و گرسنگی است. (۱۴)
يَتِيمًا ذَا مَقْرَبَةٍ
﴿۱۵﴾
به یتیم خویشاوندان خود. (۱۵)
أَوْ مِسْكِينًا ذَا مَتْرَبَةٍ
﴿۱۶﴾
یا به فقیر مضطرّ خاک نشین. (۱۶)
ثُمَّ كَانَ مِنَ الَّذِينَ آمَنُوا وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ وَتَوَاصَوْا بِالْمَرْحَمَةِ
﴿۱۷﴾
و آن گاه هم از آنان باشد که ایمان آورده و یکدیگر را به اهمیتت صبر و مهربانی با خلق سفارش می‌کنند. (۱۷)
أُولَئِكَ أَصْحَابُ الْمَيْمَنَةِ
﴿۱۸﴾
که آنها اهل یمین و سعادتند (و نامه عمل به دست راست گیرند). (۱۸)
وَالَّذِينَ كَفَرُوا بِآيَاتِنَا هُمْ أَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ
﴿۱۹﴾
و آنان که به آیات ما (قرآن و دیگر کتب آسمانی) کافر شدند آنها اهل شومی و شقاوتند (نامه عمل به دست چپ دارند). (۱۹)
عَلَيْهِمْ نَارٌ مُؤْصَدَةٌ
﴿۲۰﴾
بر آن کافران آتشی سر پوشیده (که از آن راه گریزی نیست) احاطه خواهد کرد. (۲۰)
|
||
تغيير سوره و ترجمه
تلاوت
جستجو