كسانى كه به خداوند و روز بازپسين ايمان دارند از تو عذر و اجازه نمى‏خواهند [كه تن بزنند] از اينكه به مال و جانشان جهاد كنند، و خداوند از پرهيزگاران آگاه است‏ (۴۴)

همانا كسانى از تو عذر و اجازه مى‏خواهند كه به خداوند و روز بازپسين ايمان ندارند و دلهايشان مردد است و در شك و شبهه‏شان سرگشته‏اند (۴۵)

و اگر اينان به راستى عزم رهسپارى داشتند، براى آن تهيه و تداركى مى‏ديدند، ولى خداوند انگيزش آنان را خوش نداشت، لذا بى‏تصميمشان گذاشت و [به ايشان‏] گفته شد همنشين خانه‏نشينان باشيد (۴۶)

اگر همراه شما رهسپار مى‏شدند جز فتنه و فساد براى شما به بار نمى‏آوردند و در بين شما رخنه مى‏كردند و در حق شما فتنه جويى مى‏كردند، و در ميان شما جاسوسانى دارند، و خداوند به [احوال‏] ستمگران آگاه است‏ (۴۷)

به راستى كه پيشترها هم فتنه‏جويى مى‏كردند و در حق تو بد مى‏سگاليدند، تا آنكه حق پديد آمد و امر الهى -با آنكه آنان ناخوش داشتندآشكار شد (۴۸)

و از ايشان كسى هست كه مى‏گويد به من اجازه [نيامدن به جهاد] بده و مرا در فتنه مينداز، بدانيد كه هم اكنون در فتنه افتاده‏اند و جهنم بر كافران چيره است‏ (۴۹)

اگر خير و خوشى به تو برسد ايشان را بد آيد و اگر مصيبتى به تو رسد گويند ما از پيش حساب كار خود را داشتيم و شادمانه روى برتافته بر مى‏گردند (۵۰)

بگو هرگز چيزى جز آنچه خداوند براى ما مقرر داشته است، به ما نمى‏رسد، [و] او مولاى ماست و مؤمنان بايد بر خداوند توكل كنند (۵۱)

بگو آيا غير از يكى از دو خوبى را براى ما انتظار مى‏كشيد، و ما براى شما انتظار مى‏كشيم كه خداوند به عذابى از سوى خويش يا به دست ما دچارتان كند، پس هم شما چشم به راه باشيد و هم ما چشم به راهيم‏ (۵۲)

بگو چه با رغبت انفاق كنيد، چه با اكراه هرگز از شما پذيرفته نمى‏شود چرا كه شما قومى نافرمان بوده‏ايد (۵۳)