|
الَّذِينَ طَغَوْا فِي الْبِلَادِ
﴿۱۱﴾
همان اقوامي كه در شهرها طغيان كردند. (۱۱)
فَأَكْثَرُوا فِيهَا الْفَسَادَ
﴿۱۲﴾
و فساد فراوان در آنها ببار آوردند. (۱۲)
فَصَبَّ عَلَيْهِمْ رَبُّكَ سَوْطَ عَذَابٍ
﴿۱۳﴾
لذا خداوند تازيانه عذاب را بر آنها فرو ريخت. (۱۳)
إِنَّ رَبَّكَ لَبِالْمِرْصَادِ
﴿۱۴﴾
مسلما پروردگار تو در كمينگاه است. (۱۴)
فَأَمَّا الْإِنْسَانُ إِذَا مَا ابْتَلَاهُ رَبُّهُ فَأَكْرَمَهُ وَنَعَّمَهُ فَيَقُولُ رَبِّي أَكْرَمَنِ
﴿۱۵﴾
اما انسان هنگامي كه خداوند او را براي آزمايش اكرام ميكند و نعمت ميبخشد (مغرور ميشود و) ميگويد: پروردگارم مرا گرامي داشته! (۱۵)
وَأَمَّا إِذَا مَا ابْتَلَاهُ فَقَدَرَ عَلَيْهِ رِزْقَهُ فَيَقُولُ رَبِّي أَهَانَنِ
﴿۱۶﴾
و اما هنگامي كه براي امتحان روزي را بر او تنگ بگيرد ماءيوس ميشود و ميگويد پروردگارم مرا خوار كرده! (۱۶)
كَلَّا بَلْ لَا تُكْرِمُونَ الْيَتِيمَ
﴿۱۷﴾
چنان نيست كه شما خيال ميكنيد، بلكه شما يتيمان را گرامي نميداريد. (۱۷)
وَلَا تَحَاضُّونَ عَلَى طَعَامِ الْمِسْكِينِ
﴿۱۸﴾
و يكديگر را بر اطعام مستمندان تشويق نميكند. (۱۸)
وَتَأْكُلُونَ التُّرَاثَ أَكْلًا لَمًّا
﴿۱۹﴾
و ميراث را (از طريق مشروع و نامشروع) جمع كرده ميخوريد. (۱۹)
وَتُحِبُّونَ الْمَالَ حُبًّا جَمًّا
﴿۲۰﴾
و مال و ثروت را بسيار دوست ميداريد. (۲۰)
|
||
تغيير سوره و ترجمه
تلاوت
جستجو