تَصْلَى نَارًا حَامِيَةً
﴿۴﴾
[ناچار] در آتشى سوزان درآيند (۴)
تُسْقَى مِنْ عَيْنٍ آنِيَةٍ
﴿۵﴾
از چشمه اى داغ نوشانيده شوند (۵)
لَيْسَ لَهُمْ طَعَامٌ إِلَّا مِنْ ضَرِيعٍ
﴿۶﴾
خوراكى جز خار خشك ندارند (۶)
لَا يُسْمِنُ وَلَا يُغْنِي مِنْ جُوعٍ
﴿۷﴾
[كه] نه فربه كند و نه گرسنگى را باز دارد (۷)
وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ نَاعِمَةٌ
﴿۸﴾
در آن روز چهره هايى شادابند (۸)
لِسَعْيِهَا رَاضِيَةٌ
﴿۹﴾
از كوشش خود خشنودند (۹)
فِي جَنَّةٍ عَالِيَةٍ
﴿۱۰﴾
در بهشت برين اند (۱۰)
لَا تَسْمَعُ فِيهَا لَاغِيَةً
﴿۱۱﴾
سخن بيهوده اى در آنجا نشنوند (۱۱)
فِيهَا عَيْنٌ جَارِيَةٌ
﴿۱۲﴾
در آن چشمه اى روان باشد (۱۲)
فِيهَا سُرُرٌ مَرْفُوعَةٌ
﴿۱۳﴾
تختهايى بلند در آنجاست (۱۳)
|
||