فِيهَا عَيْنٌ جَارِيَةٌ
﴿۱۲﴾
در آن چشمه اى روان باشد (۱۲)
فِيهَا سُرُرٌ مَرْفُوعَةٌ
﴿۱۳﴾
تختهايى بلند در آنجاست (۱۳)
وَأَكْوَابٌ مَوْضُوعَةٌ
﴿۱۴﴾
و قدحهايى نهاده شده (۱۴)
وَنَمَارِقُ مَصْفُوفَةٌ
﴿۱۵﴾
و بالشهايى پهلوى هم [چيده] (۱۵)
وَزَرَابِيُّ مَبْثُوثَةٌ
﴿۱۶﴾
و فرشهايى [زربفت] گسترده (۱۶)
أَفَلَا يَنْظُرُونَ إِلَى الْإِبِلِ كَيْفَ خُلِقَتْ
﴿۱۷﴾
آيا به شتر نمى نگرند كه چگونه آفريده شده (۱۷)
وَإِلَى السَّمَاءِ كَيْفَ رُفِعَتْ
﴿۱۸﴾
و به آسمان كه چگونه برافراشته شده (۱۸)
وَإِلَى الْجِبَالِ كَيْفَ نُصِبَتْ
﴿۱۹﴾
و به كوه ها كه چگونه برپا داشته شده (۱۹)
وَإِلَى الْأَرْضِ كَيْفَ سُطِحَتْ
﴿۲۰﴾
و به زمين كه چگونه گسترده شده است (۲۰)
فَذَكِّرْ إِنَّمَا أَنْتَ مُذَكِّرٌ
﴿۲۱﴾
پس تذكر ده كه تو تنها تذكردهنده اى (۲۱)
|
||