|
لَا تَسْمَعُ فِيهَا لَاغِيَةً
﴿۱۱﴾
و در آنجا هیچ سخن زشت و بیهوده نشنوند. (۱۱)
فِيهَا عَيْنٌ جَارِيَةٌ
﴿۱۲﴾
در آن بهشت چشمه‌ها (ی آب زلال و گوارا) جاری است. (۱۲)
فِيهَا سُرُرٌ مَرْفُوعَةٌ
﴿۱۳﴾
و هم آنجا تختهای عالی و کرسیهای بلند پایه نهاده‌اند. (۱۳)
وَأَكْوَابٌ مَوْضُوعَةٌ
﴿۱۴﴾
و قدحهای بزرگ (بهترین شراب) گذاشته‌اند. (۱۴)
وَنَمَارِقُ مَصْفُوفَةٌ
﴿۱۵﴾
و مسند و بالشهای لطیف مرتب داشته‌اند. (۱۵)
وَزَرَابِيُّ مَبْثُوثَةٌ
﴿۱۶﴾
و فرشهای عالی گرانبها گسترده‌اند. (۱۶)
أَفَلَا يَنْظُرُونَ إِلَى الْإِبِلِ كَيْفَ خُلِقَتْ
﴿۱۷﴾
آیا مردم در خلقت شتر نمی‌نگرند که چگونه (به انواع حکمت و منفعت برای بشر) خلق شده است؟ (۱۷)
وَإِلَى السَّمَاءِ كَيْفَ رُفِعَتْ
﴿۱۸﴾
و در خلقت کاخ بلند آسمان فکر نمی‌کنند که چگونه آن را بر افراشته‌اند؟ (۱۸)
وَإِلَى الْجِبَالِ كَيْفَ نُصِبَتْ
﴿۱۹﴾
و کوهها را نمی‌بینند که چگونه بر زمین کوبیده‌اند؟ (۱۹)
وَإِلَى الْأَرْضِ كَيْفَ سُطِحَتْ
﴿۲۰﴾
و به زمین نظر نمی‌کنند که چگونه گسترده‌اند؟ (۲۰)
|
||
تغيير سوره و ترجمه
تلاوت
جستجو