لَا تَسْمَعُ فِيهَا لَاغِيَةً
﴿۱۱﴾
سخن بيهوده اى در آنجا نشنوند (۱۱)
فِيهَا عَيْنٌ جَارِيَةٌ
﴿۱۲﴾
در آن چشمه اى روان باشد (۱۲)
فِيهَا سُرُرٌ مَرْفُوعَةٌ
﴿۱۳﴾
تختهايى بلند در آنجاست (۱۳)
وَأَكْوَابٌ مَوْضُوعَةٌ
﴿۱۴﴾
و قدحهايى نهاده شده (۱۴)
وَنَمَارِقُ مَصْفُوفَةٌ
﴿۱۵﴾
و بالشهايى پهلوى هم [چيده] (۱۵)
وَزَرَابِيُّ مَبْثُوثَةٌ
﴿۱۶﴾
و فرشهايى [زربفت] گسترده (۱۶)
أَفَلَا يَنْظُرُونَ إِلَى الْإِبِلِ كَيْفَ خُلِقَتْ
﴿۱۷﴾
آيا به شتر نمى نگرند كه چگونه آفريده شده (۱۷)
وَإِلَى السَّمَاءِ كَيْفَ رُفِعَتْ
﴿۱۸﴾
و به آسمان كه چگونه برافراشته شده (۱۸)
وَإِلَى الْجِبَالِ كَيْفَ نُصِبَتْ
﴿۱۹﴾
و به كوه ها كه چگونه برپا داشته شده (۱۹)
وَإِلَى الْأَرْضِ كَيْفَ سُطِحَتْ
﴿۲۰﴾
و به زمين كه چگونه گسترده شده است (۲۰)
|
||