بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
هَلْ أَتَاكَ حَدِيثُ الْغَاشِيَةِ
﴿۱﴾
آيا داستان هنگامه فراگير به تو رسيده است؟ (۱)
وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ خَاشِعَةٌ
﴿۲﴾
در چنين روز چهرههايى خاكسار باشند (۲)
عَامِلَةٌ نَاصِبَةٌ
﴿۳﴾
سختى ديده و محنت كشيده (۳)
تَصْلَى نَارًا حَامِيَةً
﴿۴﴾
كه به آتشى بس سوزان درآيند (۴)
تُسْقَى مِنْ عَيْنٍ آنِيَةٍ
﴿۵﴾
از چشمهاى گرم به آنان نوشانده شود (۵)
لَيْسَ لَهُمْ طَعَامٌ إِلَّا مِنْ ضَرِيعٍ
﴿۶﴾
خوراكى غير از خار خشك زهردار ندارند (۶)
لَا يُسْمِنُ وَلَا يُغْنِي مِنْ جُوعٍ
﴿۷﴾
كه نه فربه گرداند، و نه گرسنگى را چاره كند (۷)
وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ نَاعِمَةٌ
﴿۸﴾
در چنين روز چهرههايى خرم باشند (۸)
لِسَعْيِهَا رَاضِيَةٌ
﴿۹﴾
از كوشش [پيشين] خود خشنود (۹)
فِي جَنَّةٍ عَالِيَةٍ
﴿۱۰﴾
در بهشت برين (۱۰)
لَا تَسْمَعُ فِيهَا لَاغِيَةً
﴿۱۱﴾
در آنجا لغوى نشنوند (۱۱)
فِيهَا عَيْنٌ جَارِيَةٌ
﴿۱۲﴾
در آنجا چشمهاى روان باشد (۱۲)
فِيهَا سُرُرٌ مَرْفُوعَةٌ
﴿۱۳﴾
در آنجا تختهايى است بالا بلند (۱۳)
وَأَكْوَابٌ مَوْضُوعَةٌ
﴿۱۴﴾
و كوزههايى پيش نهاده (۱۴)
وَنَمَارِقُ مَصْفُوفَةٌ
﴿۱۵﴾
و بالشهايى رديف شده (۱۵)
وَزَرَابِيُّ مَبْثُوثَةٌ
﴿۱۶﴾
و فرشهاى زرباف گسترده (۱۶)
أَفَلَا يَنْظُرُونَ إِلَى الْإِبِلِ كَيْفَ خُلِقَتْ
﴿۱۷﴾
آيا در شتر نمىنگرند كه چگونه [بديع] آفريده شده است؟ (۱۷)
وَإِلَى السَّمَاءِ كَيْفَ رُفِعَتْ
﴿۱۸﴾
و نيز به آسمان كه چگونه برافراشته شده است (۱۸)
وَإِلَى الْجِبَالِ كَيْفَ نُصِبَتْ
﴿۱۹﴾
و نيز به كوهها كه چگونه بر قرار گرديده است (۱۹)
وَإِلَى الْأَرْضِ كَيْفَ سُطِحَتْ
﴿۲۰﴾
و نيز به زمين كه چگونه گسترده شده است (۲۰)
فَذَكِّرْ إِنَّمَا أَنْتَ مُذَكِّرٌ
﴿۲۱﴾
پس اندرز ده كه همانا تو اندرزگويى (۲۱)
لَسْتَ عَلَيْهِمْ بِمُصَيْطِرٍ
﴿۲۲﴾
[و] بر آنان مسلط [و حكمفرما] نيستى (۲۲)
إِلَّا مَنْ تَوَلَّى وَكَفَرَ
﴿۲۳﴾
مگر كسى كه روى برتابد و كفر پيشه كند (۲۳)
فَيُعَذِّبُهُ اللَّهُ الْعَذَابَ الْأَكْبَرَ
﴿۲۴﴾
كه خداوند او را به عذابى سهمگين، عذاب كند (۲۴)
إِنَّ إِلَيْنَا إِيَابَهُمْ
﴿۲۵﴾
بىگمان بازگشت آنان به نزد ماست (۲۵)
ثُمَّ إِنَّ عَلَيْنَا حِسَابَهُمْ
﴿۲۶﴾
سپس حساب آنان با ماست (۲۶)
|
||