وَيَتَجَنَّبُهَا الْأَشْقَى
﴿۱۱﴾
اما بدبخت ترين افراد از آن دوري ميگزيند. (۱۱)
الَّذِي يَصْلَى النَّارَ الْكُبْرَى
﴿۱۲﴾
همان كسي كه در آتش بزرگ وارد ميشود. (۱۲)
ثُمَّ لَا يَمُوتُ فِيهَا وَلَا يَحْيَى
﴿۱۳﴾
سپس در آن آتش نه ميميرد و نه زنده ميشود. (۱۳)
قَدْ أَفْلَحَ مَنْ تَزَكَّى
﴿۱۴﴾
مسلما رستگار ميشود كسي كه خود را تزكيه كند. (۱۴)
وَذَكَرَ اسْمَ رَبِّهِ فَصَلَّى
﴿۱۵﴾
و نام پروردگارش را بياد آورد و نماز بخواند. (۱۵)
بَلْ تُؤْثِرُونَ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا
﴿۱۶﴾
بلكه شما حيات دنيا را مقدم ميداريد. (۱۶)
وَالْآخِرَةُ خَيْرٌ وَأَبْقَى
﴿۱۷﴾
در حالي كه آخرت بهتر و پايدارتر است. (۱۷)
إِنَّ هَذَا لَفِي الصُّحُفِ الْأُولَى
﴿۱۸﴾
اين دستورات در كتب آسماني پيشين آمده است. (۱۸)
صُحُفِ إِبْرَاهِيمَ وَمُوسَى
﴿۱۹﴾
كتب ابراهيم و موسي. (۱۹)
|
||