|
سَيَذَّكَّرُ مَنْ يَخْشَى
﴿۱۰﴾
البته هر که خدا ترس باشد (به این تذکر) پند می‌گیرد. (۱۰)
وَيَتَجَنَّبُهَا الْأَشْقَى
﴿۱۱﴾
و آن که شقی‌ترین مردم است از آن دوری گزیند. (۱۱)
الَّذِي يَصْلَى النَّارَ الْكُبْرَى
﴿۱۲﴾
همان کس که عاقبت به آتش بسیار سخت دوزخ در افتد. (۱۲)
ثُمَّ لَا يَمُوتُ فِيهَا وَلَا يَحْيَى
﴿۱۳﴾
و در آن دوزخ نه بمیرد (تا راحت شود) و نه زنده ماند (و برخوردار از زندگانی باشد). (۱۳)
قَدْ أَفْلَحَ مَنْ تَزَكَّى
﴿۱۴﴾
حقّا فلاح و رستگاری یافت آن کسی که تزکیه نفس کرد. (۱۴)
وَذَكَرَ اسْمَ رَبِّهِ فَصَلَّى
﴿۱۵﴾
و به ذکر نام خدا به نماز و طاعت پرداخت. (۱۵)
بَلْ تُؤْثِرُونَ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا
﴿۱۶﴾
(اما شما مردم از جهل و غفلت از پی این سعادت نروید) بلکه زندگانی دنیا را بگزینید و عزیز دارید. (۱۶)
وَالْآخِرَةُ خَيْرٌ وَأَبْقَى
﴿۱۷﴾
در صورتی که منزل آخرت بسی بهتر و پاینده‌تر (از دنیای چند روزه) است. (۱۷)
إِنَّ هَذَا لَفِي الصُّحُفِ الْأُولَى
﴿۱۸﴾
این گفتار به حقیقت در کتب پیشین ذکر شده. (۱۸)
صُحُفِ إِبْرَاهِيمَ وَمُوسَى
﴿۱۹﴾
بخصوص در صحف ابراهیم و تورات موسی (مفصل بیان گردیده است). (۱۹)
|
||
تغيير سوره و ترجمه
تلاوت
جستجو