بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
سَبِّحِ اسْمَ رَبِّكَ الْأَعْلَى
﴿۱﴾
به نام پروردگارت كه بلندمرتبه است، تسبيح گوى (۱)
الَّذِي خَلَقَ فَسَوَّى
﴿۲﴾
همانكه آفريد و سامان بخشيد (۲)
وَالَّذِي قَدَّرَ فَهَدَى
﴿۳﴾
همان كسى كه اندازه آفرينى و رهنمايى كرد (۳)
وَالَّذِي أَخْرَجَ الْمَرْعَى
﴿۴﴾
و همان كسى كه چراگاهها[ى سبز و خرم] رويانيد (۴)
فَجَعَلَهُ غُثَاءً أَحْوَى
﴿۵﴾
و سرانجام آن را خاشاكى [پژمرده و] سياه گردانيد (۵)
سَنُقْرِئُكَ فَلَا تَنْسَى
﴿۶﴾
زودا كه تو را به خواندن آوريم و از ياد مگذارى (۶)
إِلَّا مَا شَاءَ اللَّهُ إِنَّهُ يَعْلَمُ الْجَهْرَ وَمَا يَخْفَى
﴿۷﴾
مگر آنچه خدا خواهد، كه او آشكار و نهان را مىداند (۷)
وَنُيَسِّرُكَ لِلْيُسْرَى
﴿۸﴾
و در كار تو آسانى پديد آوريم (۸)
فَذَكِّرْ إِنْ نَفَعَتِ الذِّكْرَى
﴿۹﴾
پس اندرز ده، اگر [دهى] اندرز سود دهد (۹)
سَيَذَّكَّرُ مَنْ يَخْشَى
﴿۱۰﴾
زودا كسى كه خشيت پيشه كرده است، پند گيرد (۱۰)
وَيَتَجَنَّبُهَا الْأَشْقَى
﴿۱۱﴾
و شقاوتپيشه از آن دورى كند (۱۱)
الَّذِي يَصْلَى النَّارَ الْكُبْرَى
﴿۱۲﴾
همان كسى كه به آتش سترگ درآيد (۱۲)
ثُمَّ لَا يَمُوتُ فِيهَا وَلَا يَحْيَى
﴿۱۳﴾
آنگاه در آنجا نه بميرد و نه زنده بماند (۱۳)
قَدْ أَفْلَحَ مَنْ تَزَكَّى
﴿۱۴﴾
به راستى هر كس پاكدلى پيشه كرد، رستگار شد (۱۴)
وَذَكَرَ اسْمَ رَبِّهِ فَصَلَّى
﴿۱۵﴾
و [هر كس] كه نام پروردگارش را ياد كرد و نيايش كرد (۱۵)
بَلْ تُؤْثِرُونَ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا
﴿۱۶﴾
حق اين است كه شما زندگانى دنيا را بر مىگزينيد (۱۶)
وَالْآخِرَةُ خَيْرٌ وَأَبْقَى
﴿۱۷﴾
و حال آنكه آخرت بهتر و پايندهتر است (۱۷)
إِنَّ هَذَا لَفِي الصُّحُفِ الْأُولَى
﴿۱۸﴾
اين [نكته] در كتب آسمانى پيشين هم هست (۱۸)
صُحُفِ إِبْرَاهِيمَ وَمُوسَى
﴿۱۹﴾
در صحف ابراهيم و موسى (۱۹)
|
||