وَالسَّمَاءِ ذَاتِ الرَّجْعِ
﴿۱۱﴾
و سوگند به آسمان باراندار (۱۱)
وَالْأَرْضِ ذَاتِ الصَّدْعِ
﴿۱۲﴾
و سوگند به زمين برشكافته به گياه (۱۲)
إِنَّهُ لَقَوْلٌ فَصْلٌ
﴿۱۳﴾
كه آن [قرآن] سخنى قاطع است (۱۳)
وَمَا هُوَ بِالْهَزْلِ
﴿۱۴﴾
و هزل نيست (۱۴)
إِنَّهُمْ يَكِيدُونَ كَيْدًا
﴿۱۵﴾
آنان نيرنگى مىسگالند (۱۵)
وَأَكِيدُ كَيْدًا
﴿۱۶﴾
من نيز تدبيرى مىانديشم (۱۶)
فَمَهِّلِ الْكَافِرِينَ أَمْهِلْهُمْ رُوَيْدًا
﴿۱۷﴾
پس كافران را مهلت ده، و اندك زمانى فرو گذارشان (۱۷)
|
||