بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
وَالسَّمَاءِ وَالطَّارِقِ
﴿۱﴾
سوگند به آسمان و كوبنده شب. (۱)
وَمَا أَدْرَاكَ مَا الطَّارِقُ
﴿۲﴾
و تو نميداني كوبنده شب چيست؟! (۲)
النَّجْمُ الثَّاقِبُ
﴿۳﴾
همان ستاره درخشان و شكافنده تاريكيها. (۳)
إِنْ كُلُّ نَفْسٍ لَمَّا عَلَيْهَا حَافِظٌ
﴿۴﴾
(به اين آيت بزرگ الهي سوگند) كه هر كس مراقب و حافظي دارد. (۴)
فَلْيَنْظُرِ الْإِنْسَانُ مِمَّ خُلِقَ
﴿۵﴾
انسان بايد نگاه كند كه از چه چيز آفريده شده؟! (۵)
خُلِقَ مِنْ مَاءٍ دَافِقٍ
﴿۶﴾
از يك آب جهنده آفريده شده است. (۶)
يَخْرُجُ مِنْ بَيْنِ الصُّلْبِ وَالتَّرَائِبِ
﴿۷﴾
آبي كه خارج ميشود از ميان «پشت» و «سينه ها». (۷)
إِنَّهُ عَلَى رَجْعِهِ لَقَادِرٌ
﴿۸﴾
(كسي كه او را از چنين موجود ناچيزي آفريد) ميتواند او را بازگرداند. (۸)
يَوْمَ تُبْلَى السَّرَائِرُ
﴿۹﴾
در آن روز كه اسرار پنهان آشكار ميشود. (۹)
فَمَا لَهُ مِنْ قُوَّةٍ وَلَا نَاصِرٍ
﴿۱۰﴾
و براي او هيچ نيرو و ياوري نيست. (۱۰)
وَالسَّمَاءِ ذَاتِ الرَّجْعِ
﴿۱۱﴾
سوگند به آسمان پرباران! (۱۱)
وَالْأَرْضِ ذَاتِ الصَّدْعِ
﴿۱۲﴾
و سوگند به زمين پرشكاف (كه گياهان از آن سر برمي آورند). (۱۲)
إِنَّهُ لَقَوْلٌ فَصْلٌ
﴿۱۳﴾
كه اين يك سخن حق است. (۱۳)
وَمَا هُوَ بِالْهَزْلِ
﴿۱۴﴾
و شوخي نيست. (۱۴)
إِنَّهُمْ يَكِيدُونَ كَيْدًا
﴿۱۵﴾
آنها پيوسته حيله ميكنند. (۱۵)
وَأَكِيدُ كَيْدًا
﴿۱۶﴾
و من در مقابل آنها چاره ميكنم. (۱۶)
فَمَهِّلِ الْكَافِرِينَ أَمْهِلْهُمْ رُوَيْدًا
﴿۱۷﴾
حال كه چنين است كافران را اندكي مهلت ده (تا سزاي اعمالشان را ببينند). (۱۷)
|
||