بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
وَالسَّمَاءِ ذَاتِ الْبُرُوجِ
﴿۱﴾
سوگند به آسمانى كه داراى برجهاست (۱)
وَالْيَوْمِ الْمَوْعُودِ
﴿۲﴾
و سوگند به روز موعود (۲)
وَشَاهِدٍ وَمَشْهُودٍ
﴿۳﴾
و سوگند به گواه و مورد گواهى (۳)
قُتِلَ أَصْحَابُ الْأُخْدُودِ
﴿۴﴾
مرگ بر آتش افروزان گودال پرآتش (۴)
النَّارِ ذَاتِ الْوَقُودِ
﴿۵﴾
آتشى داراى هيزم (۵)
إِذْ هُمْ عَلَيْهَا قُعُودٌ
﴿۶﴾
آنگاه كه آنان بر كناره آن نشسته بودند (۶)
وَهُمْ عَلَى مَا يَفْعَلُونَ بِالْمُؤْمِنِينَ شُهُودٌ
﴿۷﴾
و آنان بر آنچه در حق مؤمنان مىكردند، گواه بودند (۷)
وَمَا نَقَمُوا مِنْهُمْ إِلَّا أَنْ يُؤْمِنُوا بِاللَّهِ الْعَزِيزِ الْحَمِيدِ
﴿۸﴾
و به آنان كينه نورزيدند، مگر از آن روى كه به خداوند پيروزمند ستوده ايمان مىورزيدند (۸)
الَّذِي لَهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَاللَّهُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدٌ
﴿۹﴾
كسى كه فرمانروايى آسمانها و زمين او راست، و خداوند بر همه چيز گواه است (۹)
إِنَّ الَّذِينَ فَتَنُوا الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ ثُمَّ لَمْ يَتُوبُوا فَلَهُمْ عَذَابُ جَهَنَّمَ وَلَهُمْ عَذَابُ الْحَرِيقِ
﴿۱۰﴾
كسانى كه مردان مؤمن و زنان مؤمن را آزار دادند و سپس توبه نكردند، براى آنان عذاب جهنم [مهيا] است و عذاب آتش [در پيش] دارند (۱۰)
|
||