بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
إِذَا السَّمَاءُ انْشَقَّتْ
﴿۱﴾
در آن هنگام كه آسمان (كرات آسماني) شكافته شود. (۱)
وَأَذِنَتْ لِرَبِّهَا وَحُقَّتْ
﴿۲﴾
و تسليم فرمان پروردگارش شود، و سزاوار است چنين باشد. (۲)
وَإِذَا الْأَرْضُ مُدَّتْ
﴿۳﴾
و در آن هنگام كه زمين گسترده شود. (۳)
وَأَلْقَتْ مَا فِيهَا وَتَخَلَّتْ
﴿۴﴾
و آنچه در درون دارد بيرون افكنده و خالي شود. (۴)
وَأَذِنَتْ لِرَبِّهَا وَحُقَّتْ
﴿۵﴾
و تسليم فرمان پروردگارش گردد، و شايسته است كه چنين باشد. (۵)
يَا أَيُّهَا الْإِنْسَانُ إِنَّكَ كَادِحٌ إِلَى رَبِّكَ كَدْحًا فَمُلَاقِيهِ
﴿۶﴾
اي انسان! تو با تلاش و رنج به سوي پروردگارت ميروي و او را ملاقات خواهي كرد. (۶)
فَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ بِيَمِينِهِ
﴿۷﴾
اما كسي كه نامه اعمالش به دست راستش داده شده. (۷)
فَسَوْفَ يُحَاسَبُ حِسَابًا يَسِيرًا
﴿۸﴾
به زودي حساب آساني براي او ميشود. (۸)
وَيَنْقَلِبُ إِلَى أَهْلِهِ مَسْرُورًا
﴿۹﴾
و خوشحال به اهل و خانواده اش باز ميگردد. (۹)
وَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ وَرَاءَ ظَهْرِهِ
﴿۱۰﴾
و اما كسي كه نامه اعمالش پشت سرش داده شده. (۱۰)
|
||