ParsQuran
سوره ۸۴: الانشقاق - جزء ۳۰ - ترجمه مکارم شیرازی

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
إِذَا السَّمَاءُ انْشَقَّتْ ﴿۱﴾
در آن هنگام كه آسمان (كرات آسماني) شكافته شود. (۱)
وَأَذِنَتْ لِرَبِّهَا وَحُقَّتْ ﴿۲﴾
و تسليم فرمان پروردگارش شود، و سزاوار است چنين باشد. (۲)
وَإِذَا الْأَرْضُ مُدَّتْ ﴿۳﴾
و در آن هنگام كه زمين گسترده شود. (۳)
وَأَلْقَتْ مَا فِيهَا وَتَخَلَّتْ ﴿۴﴾
و آنچه در درون دارد بيرون افكنده و خالي شود. (۴)
وَأَذِنَتْ لِرَبِّهَا وَحُقَّتْ ﴿۵﴾
و تسليم فرمان پروردگارش گردد، و شايسته است كه چنين باشد. (۵)
يَا أَيُّهَا الْإِنْسَانُ إِنَّكَ كَادِحٌ إِلَى رَبِّكَ كَدْحًا فَمُلَاقِيهِ ﴿۶﴾
اي انسان! تو با تلاش و رنج به سوي پروردگارت مي‏روي و او را ملاقات خواهي كرد. (۶)
فَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ بِيَمِينِهِ ﴿۷﴾
اما كسي كه نامه اعمالش به دست راستش داده شده. (۷)
فَسَوْفَ يُحَاسَبُ حِسَابًا يَسِيرًا ﴿۸﴾
به زودي حساب آساني براي او مي‏شود. (۸)
وَيَنْقَلِبُ إِلَى أَهْلِهِ مَسْرُورًا ﴿۹﴾
و خوشحال به اهل و خانواده‏ اش باز مي‏گردد. (۹)
وَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ وَرَاءَ ظَهْرِهِ ﴿۱۰﴾
و اما كسي كه نامه اعمالش پشت سرش داده شده. (۱۰)
فَسَوْفَ يَدْعُو ثُبُورًا ﴿۱۱﴾
به زودي فريادش بلند مي‏شود كه اي واي بر من كه هلاك شدم! (۱۱)
وَيَصْلَى سَعِيرًا ﴿۱۲﴾
و در شعله‏ هاي سوزان آتش دوزخ مي‏سوزد. (۱۲)
إِنَّهُ كَانَ فِي أَهْلِهِ مَسْرُورًا ﴿۱۳﴾
او در ميان خانواده‏ اش پيوسته (از كفر و گناه خود) مسرور بود! (۱۳)
إِنَّهُ ظَنَّ أَنْ لَنْ يَحُورَ ﴿۱۴﴾
او گمان مي‏كرد هرگز بازگشت نمي‏كند. (۱۴)
بَلَى إِنَّ رَبَّهُ كَانَ بِهِ بَصِيرًا ﴿۱۵﴾
آري پروردگارش نسبت به او بينا بود (و اعمالش را براي حساب ثبت كرد). (۱۵)
فَلَا أُقْسِمُ بِالشَّفَقِ ﴿۱۶﴾
سوگند به شفق! (۱۶)
وَاللَّيْلِ وَمَا وَسَقَ ﴿۱۷﴾
و سوگند به شب و آنچه را جمع آوري مي‏كند. (۱۷)
وَالْقَمَرِ إِذَا اتَّسَقَ ﴿۱۸﴾
و سوگند به ماه آنگاه كه بدر كامل مي‏شود. (۱۸)
لَتَرْكَبُنَّ طَبَقًا عَنْ طَبَقٍ ﴿۱۹﴾
كه همه شما دائما از حالي به حال ديگر منتقل مي‏شويد. (۱۹)
فَمَا لَهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ ﴿۲۰﴾
پس چرا آنها ايمان نمي‏آورند؟ (۲۰)
وَإِذَا قُرِئَ عَلَيْهِمُ الْقُرْآنُ لَا يَسْجُدُونَ ﴿۲۱﴾
و هنگامي كه قرآن بر آنها خوانده شود سجده نمي‏كنند؟ (۲۱)
بَلِ الَّذِينَ كَفَرُوا يُكَذِّبُونَ ﴿۲۲﴾
بلكه كافران پيوسته آيات الهي را تكذيب مي‏كنند. (۲۲)
وَاللَّهُ أَعْلَمُ بِمَا يُوعُونَ ﴿۲۳﴾
و خداوند آنچه را در دل پنهان مي‏دارند به خوبي مي‏داند. (۲۳)
فَبَشِّرْهُمْ بِعَذَابٍ أَلِيمٍ ﴿۲۴﴾
پس آنها را به عذاب دردناك بشارت ده. (۲۴)
إِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَهُمْ أَجْرٌ غَيْرُ مَمْنُونٍ ﴿۲۵﴾
مگر آنها كه ايمان آورده‏ اند و اعمال صالح انجام داده‏ اند كه براي آنها پاداشي است قطع نشدني. (۲۵)