كَلَّا إِنَّ كِتَابَ الْفُجَّارِ لَفِي سِجِّينٍ
﴿۷﴾
چنین نیست (که منکران پندارند) البته (روز قیامت) بد کاران با نامه عمل سیاهشان در عذاب سجّینند. (۷)
وَمَا أَدْرَاكَ مَا سِجِّينٌ
﴿۸﴾
و چگونه به حقیقت سجّین آگاه توانی شد؟ (۸)
كِتَابٌ مَرْقُومٌ
﴿۹﴾
کتابی است (که به قلم حق) نوشته شده. (۹)
وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ
﴿۱۰﴾
وای آن روز به حال منکران و تکذیب کنندگان. (۱۰)
الَّذِينَ يُكَذِّبُونَ بِيَوْمِ الدِّينِ
﴿۱۱﴾
آنان که روز جزا را تکذیب میکنند. (۱۱)
وَمَا يُكَذِّبُ بِهِ إِلَّا كُلُّ مُعْتَدٍ أَثِيمٍ
﴿۱۲﴾
در صورتی که آن روز را کسی تکذیب نمیکند مگر هر ظالم و بد کاری در عالم. (۱۲)
إِذَا تُتْلَى عَلَيْهِ آيَاتُنَا قَالَ أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ
﴿۱۳﴾
که بر او چون آیات ما تلاوت شود گوید: این سخنان افسانه پیشینیان است. (۱۳)
كَلَّا بَلْ رَانَ عَلَى قُلُوبِهِمْ مَا كَانُوا يَكْسِبُونَ
﴿۱۴﴾
چنین نیست، بلکه ظلمت ظلم و بد کاریهاشان بر دلهای تیره آنها غلبه کرده است (که قرآن را انکار میکنند). (۱۴)
كَلَّا إِنَّهُمْ عَنْ رَبِّهِمْ يَوْمَئِذٍ لَمَحْجُوبُونَ
﴿۱۵﴾
چنین نیست (که میپندارند)، آنها در آن روز از (رحمت و کرم) پروردگارشان محجوب و محرومند. (۱۵)
ثُمَّ إِنَّهُمْ لَصَالُو الْجَحِيمِ
﴿۱۶﴾
سپس آنها را به آتش دوزخ در افکنند. (۱۶)
|
||