وَإِذَا انْقَلَبُوا إِلَى أَهْلِهِمُ انْقَلَبُوا فَكِهِينَ
﴿۳۱﴾
و هنگامي كه به سوي خانواده خود باز ميگشتند مسرور و خندان بودند. (۳۱)
وَإِذَا رَأَوْهُمْ قَالُوا إِنَّ هَؤُلَاءِ لَضَالُّونَ
﴿۳۲﴾
و هنگامي كه آنها (مؤ منان) را ميديدند ميگفتند: اينها گمراهانند. (۳۲)
وَمَا أُرْسِلُوا عَلَيْهِمْ حَافِظِينَ
﴿۳۳﴾
در حالي كه آنها هرگز ماءمور مراقبت و متكفل آنان (مؤ منان) نبودند. (۳۳)
فَالْيَوْمَ الَّذِينَ آمَنُوا مِنَ الْكُفَّارِ يَضْحَكُونَ
﴿۳۴﴾
ولي امروز مؤ منان به كفار ميخندند. (۳۴)
عَلَى الْأَرَائِكِ يَنْظُرُونَ
﴿۳۵﴾
در حالي كه بر تختهاي مزين بهشتي نشسته اند و نگاه ميكنند. (۳۵)
هَلْ ثُوِّبَ الْكُفَّارُ مَا كَانُوا يَفْعَلُونَ
﴿۳۶﴾
آيا كفار پاداش اعمال خود را گرفتند؟! (۳۶)
|
||