وَمِزَاجُهُ مِنْ تَسْنِيمٍ
﴿۲۷﴾
و آميزه آن از تسنيم است (۲۷)
عَيْنًا يَشْرَبُ بِهَا الْمُقَرَّبُونَ
﴿۲۸﴾
چشمهاى كه مقربان از آن مىنوشند (۲۸)
إِنَّ الَّذِينَ أَجْرَمُوا كَانُوا مِنَ الَّذِينَ آمَنُوا يَضْحَكُونَ
﴿۲۹﴾
بىگمان كسانى كه گناه كردهاند به مؤمنان مىخنديدند (۲۹)
وَإِذَا مَرُّوا بِهِمْ يَتَغَامَزُونَ
﴿۳۰﴾
و چون از كنار ايشان مىگذشتند، به چشم و ابرو اشارت مىكردند (۳۰)
وَإِذَا انْقَلَبُوا إِلَى أَهْلِهِمُ انْقَلَبُوا فَكِهِينَ
﴿۳۱﴾
و چون به سوى خانوادهشان باز مىگشتند، ريشخند كنان باز مىگشتند (۳۱)
وَإِذَا رَأَوْهُمْ قَالُوا إِنَّ هَؤُلَاءِ لَضَالُّونَ
﴿۳۲﴾
و چون ايشان را مىديدند مىگفتند اينان گمراهانند (۳۲)
وَمَا أُرْسِلُوا عَلَيْهِمْ حَافِظِينَ
﴿۳۳﴾
و آنان را بر ايشان نگهبان نفرستاده بودند (۳۳)
فَالْيَوْمَ الَّذِينَ آمَنُوا مِنَ الْكُفَّارِ يَضْحَكُونَ
﴿۳۴﴾
حال امروز مؤمنان به كافران مىخندند (۳۴)
عَلَى الْأَرَائِكِ يَنْظُرُونَ
﴿۳۵﴾
كه بر او رنگها مىنگرند (۳۵)
هَلْ ثُوِّبَ الْكُفَّارُ مَا كَانُوا يَفْعَلُونَ
﴿۳۶﴾
كه آيا به كافران در برابر آنچه كرده بودند جزا داده مىشود (۳۶)
|
||