ثُمَّ يُقَالُ هَذَا الَّذِي كُنْتُمْ بِهِ تُكَذِّبُونَ
﴿۱۷﴾
[به آنان] گویند: این است آن دوزخی که همواره تکذیبش می کردید. (۱۷)
كَلَّا إِنَّ كِتَابَ الْأَبْرَارِ لَفِي عِلِّيِّينَ
﴿۱۸﴾
این چنین نیست [که این سبک مغزان درباره نیکان می پندارند] بلکه پرونده نیکان در علیّین است (۱۸)
وَمَا أَدْرَاكَ مَا عِلِّيُّونَ
﴿۱۹﴾
تو چه می دانی علیّین چیست؟ (۱۹)
كِتَابٌ مَرْقُومٌ
﴿۲۰﴾
قضا و سرنوشتی حتمی [برای نیکان] است. (۲۰)
يَشْهَدُهُ الْمُقَرَّبُونَ
﴿۲۱﴾
مقربان آن را مشاهده می کنند. (۲۱)
إِنَّ الْأَبْرَارَ لَفِي نَعِيمٍ
﴿۲۲﴾
بی تردید نیکان در نعمتی فراوانند (۲۲)
عَلَى الْأَرَائِكِ يَنْظُرُونَ
﴿۲۳﴾
بر تخت ها [ی آراسته و پرارزش تکیه زده و مناظر زیبای بهشت را با چشم سر و جمال محبوب را با چشم دل] می نگرند. (۲۳)
تَعْرِفُ فِي وُجُوهِهِمْ نَضْرَةَ النَّعِيمِ
﴿۲۴﴾
در چهره هایشان شادابی و طراوت نعمت را می یابی. (۲۴)
يُسْقَوْنَ مِنْ رَحِيقٍ مَخْتُومٍ
﴿۲۵﴾
آنان را از باده ناب و طهوری که سربسته و مُهر و موم شده است، می نوشانند. (۲۵)
خِتَامُهُ مِسْكٌ وَفِي ذَلِكَ فَلْيَتَنَافَسِ الْمُتَنَافِسُونَ
﴿۲۶﴾
مُهر و مومش مشک است، و رقابت کنندگان و مسابقه گران باید به سوی این نعمت ها بر یکدیگر پیشی گیرند، (۲۶)
|
||