|
الَّذِينَ يُكَذِّبُونَ بِيَوْمِ الدِّينِ
﴿۱۱﴾
آنان که روز جزا را تکذیب میکنند. (۱۱)
وَمَا يُكَذِّبُ بِهِ إِلَّا كُلُّ مُعْتَدٍ أَثِيمٍ
﴿۱۲﴾
در صورتی که آن روز را کسی تکذیب نمیکند مگر هر ظالم و بد کاری در عالم. (۱۲)
إِذَا تُتْلَى عَلَيْهِ آيَاتُنَا قَالَ أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ
﴿۱۳﴾
که بر او چون آیات ما تلاوت شود گوید: این سخنان افسانه پیشینیان است. (۱۳)
كَلَّا بَلْ رَانَ عَلَى قُلُوبِهِمْ مَا كَانُوا يَكْسِبُونَ
﴿۱۴﴾
چنین نیست، بلکه ظلمت ظلم و بد کاریهاشان بر دلهای تیره آنها غلبه کرده است (که قرآن را انکار میکنند). (۱۴)
كَلَّا إِنَّهُمْ عَنْ رَبِّهِمْ يَوْمَئِذٍ لَمَحْجُوبُونَ
﴿۱۵﴾
چنین نیست (که میپندارند)، آنها در آن روز از (رحمت و کرم) پروردگارشان محجوب و محرومند. (۱۵)
ثُمَّ إِنَّهُمْ لَصَالُو الْجَحِيمِ
﴿۱۶﴾
سپس آنها را به آتش دوزخ در افکنند. (۱۶)
ثُمَّ يُقَالُ هَذَا الَّذِي كُنْتُمْ بِهِ تُكَذِّبُونَ
﴿۱۷﴾
و به آنان گویند: این همان دوزخی است که تکذیب آن میکردید. (۱۷)
كَلَّا إِنَّ كِتَابَ الْأَبْرَارِ لَفِي عِلِّيِّينَ
﴿۱۸﴾
چنین نیست (که شما کافران پنداشتید، امروز) نکو کاران عالم با نامه اعمالشان در بهشت علّیّین روند. (۱۸)
وَمَا أَدْرَاكَ مَا عِلِّيُّونَ
﴿۱۹﴾
و چگونه به حقیقت علّیّین آگاه توانی شد؟ (۱۹)
كِتَابٌ مَرْقُومٌ
﴿۲۰﴾
کتابی است (که به قلم حق) نوشته شده. (۲۰)
|
||
تغيير سوره و ترجمه
تلاوت
جستجو