ParsQuran
سوره ۸۲: الإنفطار - جزء ۳۰ - ترجمه قمشه‌ای

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
إِذَا السَّمَاءُ انْفَطَرَتْ ﴿۱﴾
هنگامی که آسمان شکافته شود. (۱)
وَإِذَا الْكَوَاكِبُ انْتَثَرَتْ ﴿۲﴾
و هنگامی که ستارگان آسمان فرو ریزند. (۲)
وَإِذَا الْبِحَارُ فُجِّرَتْ ﴿۳﴾
و هنگامی که آب دریاها روان گردد (تا به هم پیوسته همه یک دریا شود). (۳)
وَإِذَا الْقُبُورُ بُعْثِرَتْ ﴿۴﴾
و هنگامی که قبرها زیر و رو شود (و خلایق از آنها بر انگیخته شوند). (۴)
عَلِمَتْ نَفْسٌ مَا قَدَّمَتْ وَأَخَّرَتْ ﴿۵﴾
آن هنگام است که هر شخصی به هر چه مقدّم و مؤخّر انجام داده همه را بداند (شاید مراد از مقدم عملی است که پیش از رفتن از دنیا برای آخرت به جای آورده، و مؤخر آن اعمالی که پس از مرگ به او می‌رسد مانند باقیات صالحات و اعمال خیری که وصیت کرده و وقف و صدقات جاری و فرزند صالح یا کتاب علمی و سنّت حسنه). (۵)
يَا أَيُّهَا الْإِنْسَانُ مَا غَرَّكَ بِرَبِّكَ الْكَرِيمِ ﴿۶﴾
ای انسان، چه باعث شد که به خدای کریم بزرگوار خود مغرور گشتی (و نافرمانی او کردی). (۶)
الَّذِي خَلَقَكَ فَسَوَّاكَ فَعَدَلَكَ ﴿۷﴾
آن خدایی که تو را به وجود آورد و به صورتی تمام و کامل بیاراست و به اعتدال (اندام و تناسب قوا) برگزید. (۷)
فِي أَيِّ صُورَةٍ مَا شَاءَ رَكَّبَكَ ﴿۸﴾
و حال آنکه به هر صورتی که خواستی (جز این صورت زیبا هم) خلق توانستی کرد. (۸)
كَلَّا بَلْ تُكَذِّبُونَ بِالدِّينِ ﴿۹﴾
چنین نیست (که شما کافران پنداشتید که معاد و قیامتی نیست) بلکه شما (از جهل) روز جزا را تکذیب می‌کنید. (۹)
وَإِنَّ عَلَيْكُمْ لَحَافِظِينَ ﴿۱۰﴾
البته نگهبانها بر (مراقبت احوال) شما مأمورند. (۱۰)