ParsQuran
سوره ۸۱: التكوير - جزء ۳۰ - ترجمه مکارم شیرازی

وَإِذَا الصُّحُفُ نُشِرَتْ ﴿۱۰﴾
و در آن هنگام كه نامه‏ هاي اعمال گشوده شود. (۱۰)
وَإِذَا السَّمَاءُ كُشِطَتْ ﴿۱۱﴾
و در آن هنگام كه پرده از روي آسمان بر گرفته شود. (۱۱)
وَإِذَا الْجَحِيمُ سُعِّرَتْ ﴿۱۲﴾
و در آن هنگام كه دوزخ شعله ور گردد. (۱۲)
وَإِذَا الْجَنَّةُ أُزْلِفَتْ ﴿۱۳﴾
و در آن هنگام كه بهشت نزديك شود. (۱۳)
عَلِمَتْ نَفْسٌ مَا أَحْضَرَتْ ﴿۱۴﴾
آري در آن موقع هر كس مي‏داند چه چيزي را آماده كرده است! (۱۴)
فَلَا أُقْسِمُ بِالْخُنَّسِ ﴿۱۵﴾
سوگند به ستارگاني كه باز مي‏گردند. (۱۵)
الْجَوَارِ الْكُنَّسِ ﴿۱۶﴾
حركت مي‏كنند و از ديده‏ ها پنهان مي‏شوند. (۱۶)
وَاللَّيْلِ إِذَا عَسْعَسَ ﴿۱۷﴾
و قسم به شب هنگامي كه پشت كند و به آخر رسد، (۱۷)
وَالصُّبْحِ إِذَا تَنَفَّسَ ﴿۱۸﴾
و صبح هنگامي كه تنفس كند، (۱۸)
إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ كَرِيمٍ ﴿۱۹﴾
كه اين (قرآن) كلام فرستاده بزرگواري است (جبرييل امين). (۱۹)