|
فَإِذَا جَاءَتِ الصَّاخَّةُ
﴿۳۳﴾
هنگامي كه آن صداي مهيب (صيحه رستاخيز) بيايد (كافران در اندوه عميقي فرو ميروند) (۳۳)
يَوْمَ يَفِرُّ الْمَرْءُ مِنْ أَخِيهِ
﴿۳۴﴾
در آن روز كه انسان از برادر خود فرار ميكند، (۳۴)
وَأُمِّهِ وَأَبِيهِ
﴿۳۵﴾
و از مادر و پدرش، (۳۵)
وَصَاحِبَتِهِ وَبَنِيهِ
﴿۳۶﴾
و زن و فرزندانش، (۳۶)
لِكُلِّ امْرِئٍ مِنْهُمْ يَوْمَئِذٍ شَأْنٌ يُغْنِيهِ
﴿۳۷﴾
در آن روز هر كدام از آنها وضعي دارد كه او را كاملا به خود مشغول ميسازد (۳۷)
وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ مُسْفِرَةٌ
﴿۳۸﴾
صورتهايي در آن روز گشاده و نوراني است، (۳۸)
ضَاحِكَةٌ مُسْتَبْشِرَةٌ
﴿۳۹﴾
خندان و مسرور است (۳۹)
وَوُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ عَلَيْهَا غَبَرَةٌ
﴿۴۰﴾
و صورتهايي در آن روز غبارآلود است، (۴۰)
تَرْهَقُهَا قَتَرَةٌ
﴿۴۱﴾
و دود تاريكي آنها را پوشانده (۴۱)
أُولَئِكَ هُمُ الْكَفَرَةُ الْفَجَرَةُ
﴿۴۲﴾
آنها همان كافران فاجرند (۴۲)
|
||
تغيير سوره و ترجمه
تلاوت
جستجو