|
وَفَاكِهَةً وَأَبًّا
﴿۳۱﴾
و انواع میوه‌ها و علفها و مرتعها. (۳۱)
مَتَاعًا لَكُمْ وَلِأَنْعَامِكُمْ
﴿۳۲﴾
تا شما آدمیان و حیوانات شما هم از آن بهره‌مند شوید. (۳۲)
فَإِذَا جَاءَتِ الصَّاخَّةُ
﴿۳۳﴾
(به یاد آرید) آن گاه که ندای مهیب قیامت (به گوش همه خلق) برسد. (۳۳)
يَوْمَ يَفِرُّ الْمَرْءُ مِنْ أَخِيهِ
﴿۳۴﴾
آن روز که (از وحشت و هولناکی) هر کس از برادرش می‌گریزد. (۳۴)
وَأُمِّهِ وَأَبِيهِ
﴿۳۵﴾
و بلکه از مادر و پدرش. (۳۵)
وَصَاحِبَتِهِ وَبَنِيهِ
﴿۳۶﴾
و از زن و فرزندانش هم می‌گریزد. (۳۶)
لِكُلِّ امْرِئٍ مِنْهُمْ يَوْمَئِذٍ شَأْنٌ يُغْنِيهِ
﴿۳۷﴾
در آن روز هر کس چنان گرفتار شأن و کار خود است که به هیچ کس نتواند پرداخت. (۳۷)
وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ مُسْفِرَةٌ
﴿۳۸﴾
آن روز طایفه‌ای (که اهل ایمانند) رخسارشان فروزان است. (۳۸)
ضَاحِكَةٌ مُسْتَبْشِرَةٌ
﴿۳۹﴾
خندان و شادمانند. (۳۹)
وَوُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ عَلَيْهَا غَبَرَةٌ
﴿۴۰﴾
و رخسار گروهی گرد آلود غم و اندوه است. (۴۰)
|
||
تغيير سوره و ترجمه
تلاوت
جستجو