|
فِي صُحُفٍ مُكَرَّمَةٍ
﴿۱۳﴾
آیات الهی در صحیفه‌هایی مکرّم (یعنی لوح محفوظ یا کتب آسمانی یا قلوب پاکان) نگاشته است. (۱۳)
مَرْفُوعَةٍ مُطَهَّرَةٍ
﴿۱۴﴾
که آن صحیفه‌ها بسی بلند مرتبه و پاک و منزه (از خطا) است. (۱۴)
بِأَيْدِي سَفَرَةٍ
﴿۱۵﴾
(سپرده) به دست سفیران حق (و فرشتگان وحی) است. (۱۵)
كِرَامٍ بَرَرَةٍ
﴿۱۶﴾
که ملائکه مقرب عالی رتبه با حسن و کرامتند. (۱۶)
قُتِلَ الْإِنْسَانُ مَا أَكْفَرَهُ
﴿۱۷﴾
ای کشته باد انسان (بی ایمان) که تا این حد کفر و عناد می‌ورزد! (۱۷)
مِنْ أَيِّ شَيْءٍ خَلَقَهُ
﴿۱۸﴾
(نمی‌نگرد که) خدا و را از چه چیز خلق کرده است؟ (۱۸)
مِنْ نُطْفَةٍ خَلَقَهُ فَقَدَّرَهُ
﴿۱۹﴾
از آب نطفه (بی قدری بدین صورت زیبا) خلقتش فرمود (۱۹)
ثُمَّ السَّبِيلَ يَسَّرَهُ
﴿۲۰﴾
سپس راه (خروج از نقص به کمال) را بر او سهل و آسان گردانید. (۲۰)
ثُمَّ أَمَاتَهُ فَأَقْبَرَهُ
﴿۲۱﴾
آن گاه (به وقت معین) او را بمیراند و به خاک قبر سپرد. (۲۱)
ثُمَّ إِذَا شَاءَ أَنْشَرَهُ
﴿۲۲﴾
و سپس هر وقت خواهد باز او را از قبر بر انگیزد. (۲۲)
|
||
تغيير سوره و ترجمه
تلاوت
جستجو