همانان كه با ايشان پيمان بسته‏اى، سپس هربار پيمانشان را مى‏شكنند و پروايى ندارند (۵۶)

و اگر در جنگ بر ايشان دست يافتى چنان تارومارشان كن كه عبرت آيندگانشان شود باشد كه پند گيرند (۵۷)

و اگر از خيانت قومى انديشناك شدى، تو نيز همسان عهدشان را به سويشان بينداز، كه خداوند خائنان را دوست ندارد (۵۸)

و كافران هرگز مپندارند كه جان به در برده‏اند، آنان گزير و گريزى ندارند (۵۹)

و در برابر آنان هر نيرويى كه مى‏توانيد، از جمله نگاهدارى اسبان، فراهم آوريد، تا به آن وسيله دشمن خدا و دشمن خود را بترسانيد، همچنين ديگرانى را هم غير از آنان، كه شما ايشان را نمى‏شناسيد، و خداوند مى‏شناسدشان، و آنچه در راه خدا انفاق كنيد، پاداشش به شما بر مى‏گردد، و بر شما ستم نمى‏رود (۶۰)

و اگر جانب آشتى را گرفتند تو نيز جانب آن را بگير و بر خداوند توكل كن، كه او شنواى داناست‏ (۶۱)

و اگر خواستند به تو نيرنگ بزنند، بدان كه خداوند تو را كافى است، و او كسى است كه تو را به نصرت خويش و به مؤمنان يارى كرد (۶۲)

و بين دلهاى ايشان الفت داد كه اگر هر آنچه در روى زمين است خرج مى‏كردى، بين دلهاى ايشان الفت نمى‏افكندى، ولى خداوند ميان آنان الفت برقرار كرد، كه او پيروزمند فرزانه است‏ (۶۳)

اى پيامبر، خدا و مؤمنانى كه پيرو تو هستند تو را كافى است‏ (۶۴)

اى پيامبر مؤمنان را به جهاد برانگيز، [و بدان كه‏] اگر از شما بيست تن شكيبا باشند، بر دويست تن غلبه خواهند كرد و اگر از شما صدتن باشند بر هزار تن از كافران غلبه مى‏كنند، چرا كه اينان قومى هستند كه چيزى در نمى‏يابند (۶۵)