|
أَخْرَجَ مِنْهَا مَاءَهَا وَمَرْعَاهَا
﴿۳۱﴾
از آن آب و چراگاه بيرون آورد (۳۱)
وَالْجِبَالَ أَرْسَاهَا
﴿۳۲﴾
و كوهها را استوار بداشت (۳۲)
مَتَاعًا لَكُمْ وَلِأَنْعَامِكُمْ
﴿۳۳﴾
براى برخوردارى شما و چارپايانتان (۳۳)
فَإِذَا جَاءَتِ الطَّامَّةُ الْكُبْرَى
﴿۳۴﴾
آنگاه كه هنگامه بزرگ فرارسد (۳۴)
يَوْمَ يَتَذَكَّرُ الْإِنْسَانُ مَا سَعَى
﴿۳۵﴾
روزى كه انسان از آنچه كوشيده است، ياد آورد (۳۵)
وَبُرِّزَتِ الْجَحِيمُ لِمَنْ يَرَى
﴿۳۶﴾
و جهنم براى هر كه درنگرد آشكار شود (۳۶)
فَأَمَّا مَنْ طَغَى
﴿۳۷﴾
آنگاه هر كس طغيانورزيده باشد (۳۷)
وَآثَرَ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا
﴿۳۸﴾
و زندگانى دنيا را برگزيده باشد (۳۸)
فَإِنَّ الْجَحِيمَ هِيَ الْمَأْوَى
﴿۳۹﴾
بىشك جهنم جايگاه اوست (۳۹)
وَأَمَّا مَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِ وَنَهَى النَّفْسَ عَنِ الْهَوَى
﴿۴۰﴾
و اما هر كس كه از ايستادن [در موضع حساب و حشر] در پيشگاه پروردگارش ترسيده و نفس را از هوى و هوس بازداشته باشد (۴۰)
|
||
تغيير سوره و ترجمه
تلاوت
جستجو