|
أَخْرَجَ مِنْهَا مَاءَهَا وَمَرْعَاهَا
﴿۳۱﴾
و از آن آبو چراگاهش را بیرون آورد، (۳۱)
وَالْجِبَالَ أَرْسَاهَا
﴿۳۲﴾
و کوه ها را محکم و استوار نمود (۳۲)
مَتَاعًا لَكُمْ وَلِأَنْعَامِكُمْ
﴿۳۳﴾
تا مایه بهرهوری شما و دام هایتان باشد. (۳۳)
فَإِذَا جَاءَتِ الطَّامَّةُ الْكُبْرَى
﴿۳۴﴾
پس زمانی که آن حادثه بزرگ تر [و غیر قابل دفع] در رسد، (۳۴)
يَوْمَ يَتَذَكَّرُ الْإِنْسَانُ مَا سَعَى
﴿۳۵﴾
در آن روز انسان آنچه تلاش و کوشش کرده به یاد آورد (۳۵)
وَبُرِّزَتِ الْجَحِيمُ لِمَنْ يَرَى
﴿۳۶﴾
و دوزخ رابرای هر بیننده ای آشکار سازند، (۳۶)
فَأَمَّا مَنْ طَغَى
﴿۳۷﴾
و اما کسی که طغیان و سرکشی کرده (۳۷)
وَآثَرَ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا
﴿۳۸﴾
و زندگی دنیا را [بر زندگی ابد و جاوید آخرت] ترجیح داده، (۳۸)
فَإِنَّ الْجَحِيمَ هِيَ الْمَأْوَى
﴿۳۹﴾
پس بی تردید جایگاهش دوزخ است؛ (۳۹)
وَأَمَّا مَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِ وَنَهَى النَّفْسَ عَنِ الْهَوَى
﴿۴۰﴾
و اما کسی که از مقام و منزلت پروردگارش ترسیده و نفس را از هوا و هوس بازداشته است؛ (۴۰)
|
||
تغيير سوره و ترجمه
تلاوت
جستجو