|
إِنَّ لِلْمُتَّقِينَ مَفَازًا
﴿۳۱﴾
براي پرهيزگاران مسلما پيروزي بزرگي است. (۳۱)
حَدَائِقَ وَأَعْنَابًا
﴿۳۲﴾
باغهايي سرسبز، و انواعي از انگورها. (۳۲)
وَكَوَاعِبَ أَتْرَابًا
﴿۳۳﴾
و حورياني بسيار جوان و هم سن و سال. (۳۳)
وَكَأْسًا دِهَاقًا
﴿۳۴﴾
و جامهايي لبريز و پياپي (از شراب طهور) (۳۴)
لَا يَسْمَعُونَ فِيهَا لَغْوًا وَلَا كِذَّابًا
﴿۳۵﴾
در آنجا نه سخن لغو و بيهوده اي ميشنوند و نه دروغي. (۳۵)
جَزَاءً مِنْ رَبِّكَ عَطَاءً حِسَابًا
﴿۳۶﴾
اين جزايي است از سوي پروردگارت و عطيه اي است كافي. (۳۶)
رَبِّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا الرَّحْمَنِ لَا يَمْلِكُونَ مِنْهُ خِطَابًا
﴿۳۷﴾
همان پروردگار آسمانها و زمين و آنچه در ميان آن دو است، پروردگار رحمان، و هيچ كس حق ندارد بياجازه او سخني بگويد (يا شفاعتي كند). (۳۷)
يَوْمَ يَقُومُ الرُّوحُ وَالْمَلَائِكَةُ صَفًّا لَا يَتَكَلَّمُونَ إِلَّا مَنْ أَذِنَ لَهُ الرَّحْمَنُ وَقَالَ صَوَابًا
﴿۳۸﴾
اينها در آن روز واقع ميشود كه «روح» و «ملائكه» در يك صف قيام ميكنند، و هيچيك جز به اذن خداوند رحمان سخن نميگويند: و آنگاه كه ميگويند صواب ميگويند. (۳۸)
ذَلِكَ الْيَوْمُ الْحَقُّ فَمَنْ شَاءَ اتَّخَذَ إِلَى رَبِّهِ مَآبًا
﴿۳۹﴾
آن روز حق است، هر كس بخواهد راهي به سوي پروردگارش بر ميگزيند. (۳۹)
إِنَّا أَنْذَرْنَاكُمْ عَذَابًا قَرِيبًا يَوْمَ يَنْظُرُ الْمَرْءُ مَا قَدَّمَتْ يَدَاهُ وَيَقُولُ الْكَافِرُ يَا لَيْتَنِي كُنْتُ تُرَابًا
﴿۴۰﴾
و ما شما را از عذاب نزديكي بيم ميدهيم، اين عذاب در روزي خواهد بود كه انسان آنچه را از قبل با دستهاي خود فرستاده ميبيند، و كافر ميگويد: «اي كاش خاك بودم!» (۴۰)
|
||
تغيير سوره و ترجمه
تلاوت
جستجو