وَسُيِّرَتِ الْجِبَالُ فَكَانَتْ سَرَابًا
﴿۲۰﴾
و كوهها را روان كنند و [چون] سرابى گردند (۲۰)
إِنَّ جَهَنَّمَ كَانَتْ مِرْصَادًا
﴿۲۱﴾
[آرى] جهنم [از دير باز] كمينگاهى بوده (۲۱)
لِلطَّاغِينَ مَآبًا
﴿۲۲﴾
[كه] براى سركشان بازگشتگاهى است (۲۲)
لَابِثِينَ فِيهَا أَحْقَابًا
﴿۲۳﴾
روزگارى دراز در آن درنگ كنند (۲۳)
لَا يَذُوقُونَ فِيهَا بَرْدًا وَلَا شَرَابًا
﴿۲۴﴾
در آنجا نه خنكى چشند و نه شربتى (۲۴)
إِلَّا حَمِيمًا وَغَسَّاقًا
﴿۲۵﴾
جز آب جوشان و چركابه اى (۲۵)
جَزَاءً وِفَاقًا
﴿۲۶﴾
كيفرى مناسب [با جرم آنها] (۲۶)
إِنَّهُمْ كَانُوا لَا يَرْجُونَ حِسَابًا
﴿۲۷﴾
آنان بودند كه به [روز] حساب اميد نداشتند (۲۷)
وَكَذَّبُوا بِآيَاتِنَا كِذَّابًا
﴿۲۸﴾
و آيات ما را سخت تكذيب میکردند (۲۸)
وَكُلَّ شَيْءٍ أَحْصَيْنَاهُ كِتَابًا
﴿۲۹﴾
و حال آنكه هر چيزى را برشمرده [به صورت] كتابى در آورده ايم (۲۹)
|
||