بَلَى قَادِرِينَ عَلَى أَنْ نُسَوِّيَ بَنَانَهُ
﴿۴﴾
آري قادريم كه (حتي خطوط سر) انگشتان او را موزون و مرتب كنيم. (۴)
بَلْ يُرِيدُ الْإِنْسَانُ لِيَفْجُرَ أَمَامَهُ
﴿۵﴾
(انسان شك در معاد ندارد) بلكه او ميخواهد (آزاد باشد و) مادام العمر گناه كند. (۵)
يَسْأَلُ أَيَّانَ يَوْمُ الْقِيَامَةِ
﴿۶﴾
(لذا) ميپرسد قيامت كي خواهد آمد. (۶)
فَإِذَا بَرِقَ الْبَصَرُ
﴿۷﴾
در آن هنگام چشمها از شدت وحشت به گردش در ميآيد. (۷)
وَخَسَفَ الْقَمَرُ
﴿۸﴾
و ماه بينور گردد. (۸)
وَجُمِعَ الشَّمْسُ وَالْقَمَرُ
﴿۹﴾
و خورشيد و ماه يكجا جمع شوند. (۹)
يَقُولُ الْإِنْسَانُ يَوْمَئِذٍ أَيْنَ الْمَفَرُّ
﴿۱۰﴾
آن روز انسان ميگويد: را فرار كجاست ؟ (۱۰)
كَلَّا لَا وَزَرَ
﴿۱۱﴾
هرگز چنين نيست، راه فرار و پناهگاهي وجود ندارد. (۱۱)
إِلَى رَبِّكَ يَوْمَئِذٍ الْمُسْتَقَرُّ
﴿۱۲﴾
و قرارگاه نهائي تنها به سوي پروردگار تو است. (۱۲)
يُنَبَّأُ الْإِنْسَانُ يَوْمَئِذٍ بِمَا قَدَّمَ وَأَخَّرَ
﴿۱۳﴾
و در آن روز انسان را از تمام كارهائي كه از پيش يا پس فرستاده، آگاه ميكنند. (۱۳)
|
||