|
فَلَا صَدَّقَ وَلَا صَلَّى
﴿۳۱﴾
پس (آن روز وای بر آن که چون ابو جهل) حق را تصدیق نکرد و نماز (و طاعتش) بجا نیاورد. (۳۱)
وَلَكِنْ كَذَّبَ وَتَوَلَّى
﴿۳۲﴾
بلکه (خدا را) تکذیب کرد و (از حکمش) رو بگردانید. (۳۲)
ثُمَّ ذَهَبَ إِلَى أَهْلِهِ يَتَمَطَّى
﴿۳۳﴾
و آن گاه با تکبر و نخوت به سوی اهل خویش روی آورد. (۳۳)
أَوْلَى لَكَ فَأَوْلَى
﴿۳۴﴾
(به وی خطاب شود) وای (بر زندگی) و (صد) وای بر (مرگ) تو. (۳۴)
ثُمَّ أَوْلَى لَكَ فَأَوْلَى
﴿۳۵﴾
پس (از مرگ هم) وای (بر برزخ) و (صد) وای بر (روز محشر) تو. (۳۵)
أَيَحْسَبُ الْإِنْسَانُ أَنْ يُتْرَكَ سُدًى
﴿۳۶﴾
آیا آدمی می‌پندارد که او را مهمل (از تکلیف و ثواب و عقاب) گذارند (و غرضی در خلقتش منظور ندارند). (۳۶)
أَلَمْ يَكُ نُطْفَةً مِنْ مَنِيٍّ يُمْنَى
﴿۳۷﴾
آیا آدمی قطره آب نطفه نبود که (در رحم) ریزند؟ (۳۷)
ثُمَّ كَانَ عَلَقَةً فَخَلَقَ فَسَوَّى
﴿۳۸﴾
و پس از نطفه خون بسته شد و آن گاه (خدایش به این صورت زیبای حیرت انگیز) آفرید و آراسته ساخت. (۳۸)
فَجَعَلَ مِنْهُ الزَّوْجَيْنِ الذَّكَرَ وَالْأُنْثَى
﴿۳۹﴾
پس آن گاه از او دو صنف نر و ماده پدید آورد. (۳۹)
أَلَيْسَ ذَلِكَ بِقَادِرٍ عَلَى أَنْ يُحْيِيَ الْمَوْتَى
﴿۴۰﴾
آیا چنین خدای (با قدرت و حکمت) باز نتواند مردگان را زنده گرداند؟ (۴۰)
|
||
تغيير سوره و ترجمه
تلاوت
جستجو