وَوُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ بَاسِرَةٌ
﴿۲۴﴾
و در آن روز صورتهائي درهم كشيده است. (۲۴)
تَظُنُّ أَنْ يُفْعَلَ بِهَا فَاقِرَةٌ
﴿۲۵﴾
زيرا ميداند عذابي در مورد او انجام ميشود كه پشت را درهم ميشكند! (۲۵)
كَلَّا إِذَا بَلَغَتِ التَّرَاقِيَ
﴿۲۶﴾
چنين نيست، او هرگز ايمان نميآورد تا جان به گلوگاهش رسد. (۲۶)
وَقِيلَ مَنْ رَاقٍ
﴿۲۷﴾
و گفته شود: آيا كسي هست كه اين بيمار را از مرگ نجات دهد؟! (۲۷)
وَظَنَّ أَنَّهُ الْفِرَاقُ
﴿۲۸﴾
و يقين به فراق از دنيا پيدا كند. (۲۸)
وَالْتَفَّتِ السَّاقُ بِالسَّاقِ
﴿۲۹﴾
و ساق پاها (از شدت جان دادن) به هم ميپيچيد. (۲۹)
إِلَى رَبِّكَ يَوْمَئِذٍ الْمَسَاقُ
﴿۳۰﴾
(آري) در آن روز مسير همه به سوي (دادگاه) پروردگارت خواهد بود. (۳۰)
فَلَا صَدَّقَ وَلَا صَلَّى
﴿۳۱﴾
او هرگز ايمان نياورد و نماز نخواند (۳۱)
وَلَكِنْ كَذَّبَ وَتَوَلَّى
﴿۳۲﴾
بلكه تكذيب كرد، و روي گردان شد. (۳۲)
ثُمَّ ذَهَبَ إِلَى أَهْلِهِ يَتَمَطَّى
﴿۳۳﴾
سپس به سوي خانواده خود بازگشت در حالي كه متكبرانه قدم بر ميداشت. (۳۳)
|
||